فارغ ز غوغای جهان!

بهروز رسایلی- روزنامه‌نگار

شکست خانگی مقابل تیمی که حدود 70دقیقه 10نفره بازی کرد؛ این تازه‌ترین شاهکار سپاهان ژوزه مورایس است؛ مردی که هر روز جمع حامیانش لاغرتر و به حجم منتقدانش افزوده می‌شود. وقتی دستیار ژوزه مورینیو و سرمربی پیشین الهلال عربستان با قراردادی 3ساله روی نیمکت سپاهان نشست، انتظارها این بود که سپاهان در سومین سال کار این مربی از کیفیتی خارق‌العاده برخوردار باشد اما این تیم فعلی فرسنگ‌ها با آن مراد و مقصود فاصله دارد. در همین راستا، نمایش طلایی‌پوشان مقابل تراکتور هم میخ دیگری بر تابوت امیدواری‌ها به مرد پرتغالی بود.

   صدرنشینی نه‌چندان حقیقی
سپاهان بنا به سنت مورایس، فصل جدید را هم با پیروزی‌های پیاپی شروع کرد؛ این بار 4برد متوالی. 12امتیاز این پیروزی‌ها طلایی‌پوشان را به صدر جدول رساند اما حقیقت آن است که همه می‌دانستند خیلی هم نمی‌شود این صدرنشینی را جدی گرفت. سپاهان برتری‌های نزدیکی را مقابل چادرملو، خیبر خرم‌آباد، شمس‌آذر و ملوان به‌دست آورده بود. در بعضی از این بردها حتی رد پای اشتباهات بزرگ داوری دیده می‌شود، ملوان هم در بازی با سپاهان در حالی یک پنالتی از دست داد که نمایش قوها در آن مسابقه تحت‌تأثیر تراژدی مرگ یک هوادار قرار گرفته بود. همه اینها یعنی سپاهان حتی در روزهای صدرنشینی هم نتوانسته بود خاطر هوادارانش را جمع کند. بعد هم که توقف مقابل ذوب‌آهن و این باخت عجیب به تراکتور پیش آمد و این تیم را پایین کشید.

   با این همه هزینه؟
طبیعتا یکی از نخستین کلماتی که بلافاصله بعد از شنیده شدن نام سپاهان به ذهن متبادر می‌شود، «هزینه» است. این باشگاه معمولا بودجه مفصلی برای تیم فوتبالش درنظر می‌گیرد، پارسال بابت عبور از سقف قراردادها کلی مکافات کشید و امسال هم صرفا با مرحمت عجیب و لحظه آخری فدراسیون در زمینه افزایش سقف بود که توانست از وجود نفراتی مثل انزونزی و مهدی لیموچی استفاده کند. خب سؤال اینجاست که آیا خروجی فنی سپاهان، ربطی به این همه ریخت‌وپاش داشته است؟ نمایش زردها مقابل تراکتور به قدری بد و عجیب بود که مخاطب با خودش فکر می‌کرد در حال تماشای بازی یک تیم پایین جدولی است که ادامه لیگ هم برایش اهمیت چندانی ندارد. سپاهان با مورایس فقط جام‌حذفی فصل گذشته را فتح کرد که همان هم با دشواری و بدون رویارویی با پرسپولیس و استقلال رقم خورد که هر دو به‌طور جداگانه حذف شده بودند.

   کجایی آقا؟
در مجموع آنچه از نوع فوتبال سپاهان درون زمین و اظهارات آشفته و عجیب ژوزه مورایس در بیرون از میدان استنباط می‌شود، این است که مرد پرتغالی در جهان دیگری سیر می‌کند و به قدری که لازم است، اشتیاقی برای ادامه کار ندارد. مورایس این اواخر طعنه و کنایه‌هایی به تیم‌های دیگر، ازجمله پرسپولیس و استقلال می‌زند که حتی برای مربیان بومی و بهانه‌گیر خودمان هم دور از ذهن است. گویا هیچ‌چیز هم قرار نیست این مربی را به‌خودش بیاورد؛ نه 5شکست پیاپی آسیایی با یک دوجین گل خورده و نه این نوسانات عجیب در لیگ. داریم از مردی صحبت می‌کنیم که حتی ابتدای همین فصل هم نمی‌خواست به سپاهان برگردد اما در کار بودن یک قرارداد درشت، هر دو طرف را به ادامه این همکاری نه‌چندان سودمند وا داشت.