زندگی
معاینه برای معافیت
در کمیسیون‌های پزشکی بیمارستان امام سجاد ع چه می‌گذرد؟
رابعه تیموری- روزنامه نگار
آمده اند به کمیسیون پزشکی تا بدون اما و اگر از خدمت سربازی معاف شوند. حسابی هم سند و مدرک جمع‌آوری کرده‌اند تا نشان دهند توانایی گذراندن این دوره سخت و سنگین را ندارند و نباید توقع باشد که آنها حدود 2سال نگهبانی و اردوهای نظامی و کلاس‌های آموزشی جورواجور را تحمل کنند، غذای بدون مخلفات و نه‌چندان چرب و چیلی آسایشگاه را بدون غرزدن بخورند، سر ساعت بخوابند و صبح زود بیدار شوند و خلاصه همه کارهایی را که یک عمر از آن گریزان بوده‌اند، با هم و یک‌جا انجام دهند! بعضی از آنها هم مثل کیومرث مدت‌ها درد کشیده‌اند و خطر به تعویق انداختن عمل جراحی‌شان را به جان خریده‌اند تا وقتی گذرشان به کمیسیون پزشکی افتاد، شاید تازگی زخم‌شان مجاب‌کردن پزشکان تیزهوش و کارکشته کمیسیون را آسان‌تر کند، اما در کمیسیون شاید همه نقشه‌های آنها نقش بر آب شود و هیچ‌یک از این ترفندها و دلیل‌های واقعی یا ساختگی به کارشان نیاید.
یا شانس و یا اقبال
در اصلی بیمارستان مخصوص مراجعان بخش‌های بستری است و ورودی درمانگاه بیمارستان در کوچه‌ای فرعی قرار دارد. مراجعان درمانگاه‌ها باید قبلا غیرحضوری و اینترنتی نوبت می‌گرفتند، ولی کسانی که برای شرکت در کمیسیون پزشکی معرفی شده‌اند، بدون مراجعه به پذیرش درمانگاه به طبقه چهارم می‌روند و در آنجا منشی کمیسیون براساس برگه‌های معرفی شورای پزشکی نوبت مراجعان را تعیین می‌کند. در میان آنها تک‌و‌توک سربازانی که موقع گذراندن دوره خدمت آسیب دیده‌اند، یونیفرم به تن دارند و موهایشان آراسته و کوتاه است، ولی جوانک‌هایی که هنوز فکر می کنند درد و بیماری‌ای که مدت‌ها عذابشان داده، باعث معافیتشان از خدمت سربازی شود، خرمن موهایشان را خوب آب و شانه کرده‌اند و با لباس آستین کوتاه و شلوار جین به کمیسیون آمده‌اند.
جای نگرانی نیست
تعدادی از آنها انگار یقین دارند که موافقت اعضای کمیسیون را جلب می‌کنند یا با اعزام به خدمت کنار آمده‌اند که بدون اضطراب منتظر رسیدن نوبتشان هستند، ولی اغلب آنها بی‌قرارند و تا یکی از اتاق کمیسیون بیرون می‌آید یکی‌یکی به سراغش می‌روند تا درباره سؤالاتی که از او پرسیده‌اند و حال و هوای کمیسیون بدانند: «خیلی سؤال‌پیچت کردن؟ فازشون چیه؟ دنبال بهونه هستن که بفرستن ما را یا مدارک را نگاه می‌کنن؟ بداخلاقن یا می‌گذارن دو کلام حرف بزنی؟...» کیومرث دلش می‌خواهد مثل یک آدم خونسرد منتظر نوبتش بماند، ولی دلهره نتیجه کمیسیون نمی‌گذارد آرام سرجایش بنشیند و تمام هوش و حواسش به حرف‌های کسانی است که از اتاق کمیسیون بیرون آمده‌اند: «طوری حرف نمی‌زنند که مشخص شود نظرشان چی است، می‌گویند منتظر بمانید 40روز دیگر نتیجه به شما اعلام می‌شود... اگر ببینند کسی استرس دارد با حرف‌هایشان آرامش می‌کنند... .»
خطا ی عجیب
کیومرث موقع مسابقه فوتبال حسابی جدی است و اگر بازیکنان تیم مخالف روی او خطا کنند، با قیل‌وقال داور را مجبور می‌کند با سختگیری او را تنبیه کند، ولی 3ماه پیش وقتی بازیکن تیم حریف روی پای او تکل خطرناکی رفت که گرفتن کارت قرمز و اخراج حداقل جریمه‌اش بود، اصلا بدقلقی و دادوهوار نکرد. حتی در مدت 2ماهی که به‌دلیل عمل جراحی پارگی رباط پا خانه‌نشین شده بود، گلایه و شکایتی نمی‌کرد و امیدوار بود حکمت این مصدومیت روز معاینات پزشکی قبل از اعزام روشن شود. امروز پزشک معتمد و شورای پزشکی تشخیص داده‌اند رژه‌رفتن و گذراندن دوره رزم مقدماتی با این پای آسیب‌دیده شاید عمری او را زمینگیر کند، ولی رضا که از 2ماه پیش مشغول تحقیق درباره شرایط معافیت از سربازی است، تشخیص می‌دهد که با این پارگی رباط در خوش‌بینانه‌ترین حالت معاف از رزم می‌شود و نمی‌تواند از گذراندن دوره سربازی خود را معاف کند. رضا بدون طحال به دنیا آمده و به‌دلیل محروم‌بودن از این عضو هیچ‌وقت نتوانسته یک دل سیر برف بازی کند، زیر باران قدم بزند یا وقتی سازمان هواشناسی درباره شرایط نامناسب هوای پایتخت هشدار می‌دهد، ادای آدم‌های پرتحمل بی‌خیال را درآورد و پی کار و زندگی‌اش برود، ولی امروز جزو کسانی است که حتما رأی معافیت را از کمیسیون پزشکی می‌گیرد.
