زندگی دوباره توپهای تنیس
«متیلده ویتاک» یک طراح بلژیکی است که در مدرسه هنر سنتمارتینز لندن تحصیل کرده. او البته یک وفادار به محیطزیست هم است و برای حفظ آن به اندازه خودش تلاش میکند. او در اوقات فراغت خود، تنیس بازی میکند و حالا مدتی است توپهای تنیس برای او تبدیل به یک چالش شده؛ توپهایی پلاستیکی که بعد از دورانداختن، حدود ۴۰۰سال طول میکشد تا دوباره به طبیعت بازگردند و این یعنی فاجعه!
نکته دیگری که او دریافته این است که در سال، حدود ۳۰۰میلیون توپ تنیس در جهان تولید میشود که معمولا همه آنها در پایان سال، از سطل زباله سر درمیآورند و در آخر این هنرمند بلژیکی فهمیده که چرخه زندگی یک توپ تنیس، البته با توجه به سطح بازی، بعد از ۹بازی به پایان میرسد.
این اطلاعات و دغدغههای محیطزیستی، او را بر آن داشت تا به فکر تولید مبلمان با استفاده توپهای مستعمل بیفتد و حالا مدتی است مبلمانهای توپی او، مثل توپ صدا کرده و آوازهاش، در جهان پیچیده. او با توجه به اندازه صندلیها، از ۲۵۰ تا ۵۰۰ توپ را برای ساخت یک صندلی راحتی بهکار میبرد؛ آنهم صندلیهایی که دیگر به تشکچه هم احتیاجی ندارند.
روش ساخت
این هنرمند، توپهای تنیس را با دست برش میدهد و بعد از رنگکردن، بدون استفاده از چسبهای شیمیایی، آنها را در کنار هم قرار میدهد و بعد از ۳ تا ۴ هفته، یک میز، صندلی یا دیگر مبلمانهای داخلی را تولید میکند.
حرف حساب
در انجام این پروژه، ویتاک تنها به فکر تولید نبوده. او میگوید بعد از خرابشدن صندلیهای راحتی تولیدی من، میتوانید آنها را به مراکز بازیافت تحویل دهید.
درواقع او معتقد است که از این به بعد، نباید کسی نگران خرابشدن توپهای تنیس باشد، چون دیگر خرابشدن توپ تنیس، برابر با تمامشدن زندگی آن نیست، بلکه میتواند آن توپ خراب، زندگی جدیدی را آغاز کند و به محیطزیست، آسیب نرساند.