جهان
مقابله با ساکنان ناخواسته شهر‌ها
کلانشهر‌های جهان با افزایش موش‌ها دست و پنجه نرم می‌کنند
محمد سرابی-روزنامه‌نگار
شهر‌های بزرگ و کوچک به نسبت جمعیت و سابقه خود دچار مشکل افزایش تعداد موش‌ها هستند؛ آفت‌هایی که حضور آنها هیچ‌گاه در زندگی شهری مطلوب نبوده است.
این جوندگان که ممکن است در حالت عادی، جمعیت متعادلی داشته باشند، با مناسب شدن شرایط تغذیه و لانه‌سازی، می‌توانند به سرعت تکثیر پیدا کنند و در مدت کوتاهی تبدیل به یک مشکل شهری شوند. شهر‌های بزرگ جهان طرح‌هایی برای مقابله با موش‌ها اجرا می‌کنند تا جمعیت و آسیب‌های ناشی از آنها را کاهش دهند.
نیویورک
امپراتوری موش‌ها
اواخر تابستان امسال، اجلاس ملی موش‌های شهری در نیویورک برگزار می‌شود. تعداد موش‌ها در شهر آنقدر زیاد است که اریک آدامز، شهردار این بندر، شخصی را به عنوان «سِزار موش» تقریبا به معنای مدیر پروژه کاهش جوندگان موذی منصوب کرده است. کاتلین کورادی که این سمت را برعهده دارد، وظیفه هماهنگی بین ارگان‌‌های مختلف برای کاهش موش‌ها را انجام می‌دهد. خانم کورادی قبلا معلم مدرسه بوده است. آدامز با لحنی شبیه فرمانده‌های جنگی درباره این اقدامات گفت: «بهترین راه برای شکست دادن دشمن، شناخت دشمن است؛ برای همین ماه آینده کارشناسانی از سراسر کشور در اجلاس ملی موش‌های شهری حضور پیدا می‌کنند.» در نیویورک سالانه زباله زیادی تولید می‌شود که غذای این حیوانات را تامین می‌کند. دپارتمان بهداشت شهرداری تلاش می‌کند با ساخت سطل‌های زباله فلزی و مجبورکردن واحد‌های مسکونی و تجاری به استفاده از آنها، 70درصد پسماند غذایی را از دسترس حیوانات موذی دور نگه دارد. رستوران‌ها و مراکز تجاری نیویورک، پسماند غذا‌ها را در ساعت‌های پایانی روز و ابتدای شب روانه سطل‌ها می‌کنند و این کار باعث شده است که 3میلیون موش در این شهر زندگی شبانه داشته باشند. عبارت «سزار‌موش» اختراع آدامز در سال 2023 است، ولی با فراگیر شدن این اصطلاح، شهرداری‌های دیگر آمریکا هم در حال استفاده از آن هستند.
لندن
جانوران بزرگ‌جثه
مشکل موش‌های لندن این است که خیلی بزرگ هستند تا جایی که گاهی اوقات درون لوله‌های فاضلاب گیر می‌کنند و می‌میرند و لوله‌ها با جسد آنها بسته می‌شوند. موش‌های حومه و اطراف لندن اندام کوچک‌تری دارند، ولی اندازه موش‌های داخل شهر، بزرگ‌تر از حالت طبیعی است. این موش‌ها به درون ساختمان‌ها تا بالاترین طبقات راه پیدا می‌کنند و آلودگی زیادی از خود به جا می‌گذارند یا ساکنان را گاز می‌گیرند. دندان‌های آنها بسیار قوی است و اگر بخواهند در ساختمانی لانه کنند یا راهی به سمت منبع غذا بسازند می‌توانند سوراخ‌های درون بتن را هم با ساییدن دندان‌هایشان بزرگ‌تر کنند. اخیرا هشدار داده شده است که موش‌ها می‌توانند عامل انتقال بیماری لپتوسپیروز باشند. لپتوسپیروز یا تب شالیزار، عامل باکتریایی دارد و باعث سردرد، تب و در نهایت خونریزی ریه می‌شود. هرجایی که تعداد زیادی غذاخوری وجود داشته باشد احتمال رشد و تکثیر موش‌ها هم زیاد می‌شود. این موش‌ها از رسوب چربی در لوله‌های فاضلاب هم تغذیه می‌کنند که یکی از عوامل بزرگ شدن جثه آنهاست. شورا‌های محله‌‌ای لندن جریمه‌هایی برای رستوران‌های متخلف تعیین کرده‌اند که به نسبت شدت مشکل، در هر محله متفاوت است.
ژوهانسبورگ
انباشت زباله و تکثیر جانوران موذی
شهر 6میلیون نفری کشور آفریقای جنوبی از سال2014 طرح‌هایی برای مقابله با موش‌های شهر به اجرا درآورده است، اما هیچ‌کدام از آنها نتوانسته‌اند تعداد موش‌ها را کم کنند. از سال گذشته تعداد موش‌ها به شدت زیاد شده که دلیل آن هم فورا پیدا شده است. مدتی قبل شرکت پیکیتاپ که کار جمع‌آوری زباله و رفت و روب شهر را بر عهده دارد، دچار مشکلات رشوه، فساد اداری و استخدام‌های بحث‌برانگیز نیروی انسانی شد و کارگران آن اعتصاب کردند و زباله‌ها چندبار برای مدت طولانی در شهر باقی ماند، بوی نامطبوع همه‌جا را گرفت و اهالی نگران افزایش تعداد موش‌ها شدند. مشکل انباشت زباله و تکثیر موش‌ها در شهر‌های دیگر مانند تمبیسا نیز به‌وجود آمده است. بافت فرسوده و زاغه‌نشین‌های بزرگ در حاشیه ژوهانسبورگ باعث شده است که حیوانات موذی، لانه‌های مناسبی بسازند و بیشتر از همه، ساکنان فقیر این محله‌ها را تهدید کنند. نقاطی از این محله لوله‌کشی آب آشامیدنی یا شبکه فاضلاب ندارند. اهالی سعی می‌کنند با پراکنده‌کردن مواد سمی، موش‌ها را از بین ببرند. بهار امسال 41کودک بین 3 تا 5سال به‌دلیل مسمومیت به مراکز درمانی مراجعه کردند که مشخص شد همه این موارد ناشی از اشتباه گرفتن و خوردن مرگ‌موش به جای مواد غذایی بوده است. گفته می‌شود که در ژوهانسبورگ تعداد موش‌ها 2برابر انسان‌هاست.
