80سال دیرتر، 80سال پیرتر

علیرضا محمودی-روزنامه‌نگار

آنچه گذشت: از میراث علی حاتمی هرچه می‌گذرد، روح‌فزاتر می‌شود؛ انگار از این دُرد باید آن همه درد و آن همه داد می‌رفت و می‌گذشت تا عیار عیاری و طره طراری این زاده میدان منیریه عیان همه دیدگان و بیان همه گویندگان شود.
 چه وقتی 40 سال پیش خوشنویس را به خونخواهی روی ایوان گراند هتل روبه‌روی لاله‌زار خون‌فشان نه به‌خودخواهی که به خونخواهی نگه داشت، این باور نبود که این حرف‌ها نقل محافل و این حال‌ها بغض محافل شود. از بای بسم‌الله تا تای تمت آنچه ساخت گویی جانی بود که از آستین جانانه فدیه گرفته بود.
نه جایزه نسیه و نه نقد نقد به کارش نرسید. هدیه جان‌سپاری و جان‌نمایی‌اش از
حسن کچل تا دلشدگان را از ملتی ‌گرفت که روز وفاتش خیابان‌ها را بند کردند و کوچه‌ها را بستند.
به یاد 80سالگی بلبل خوش‌الحان سینمای ایران، عباسعلی حاتمی، زاده 24مرداد از سال1323 در تهران همین چند
خط و در شب جمعه انتشار: الفاتحه مع الصلوات. ‌