عجب جهنمی!

مجموعه اتفاقاتی که بعد از قهرمانی پرسپولیس در لیگ برتر برای این تیم رخ داد، امروز رضا درویش را در موقعیتی عجیب و شکننده قرار داده است؛ شرایطی که شاید بتوان آن را «جهنمی» توصیف کرد. وضعیت کنونی مدیرعامل پرسپولیس با هیچ زمان دیگری قابل مقایسه نیست؛ حتی تابستان سال گذشته که در آن به‌خاطر مذاکره علیرضا بیرانوند با باشگاه استقلال، ناچار شد خودش را از چشم هواداران پنهان کند و روی صندلی عقب ماشین، کت روی سرش بکشد! آن زمان فقط بحث این بود که «شاید» بیرانوند برود اما حالا نه‌تنها بیرو «قطعا» رفته، بلکه مهدی ترابی و دانیال اسماعیلی‌فر هم جدا شده‌اند، عبدالکریم حسن خواهان قطع همکاری است و اهداف نقل‌وانتقالاتی باشگاه نیز محقق نمی‌شوند. در این میان استقلالی‌شدن رامین رضاییان هم حکم‌ نمکی را داشت که بر زخم هواداران زده شد. شاید بخش قابل‌توجهی از هواداران پرسپولیس مایل نبودند رامین برگردد، اما انتظار استقلالی‌شدن او را هم نمی‌کشیدند.
در نتیجه چنین اوضاعی، خیلی عجیب نیست که هشتگ «اخراج درویش» در توییتر ترند شده باشد. هواداران علیه مدیرعامل باشگاه شوریده‌اند و البته که در این میان شاید کمی هم در حق او بی‌انصافی می‌شود. مطمئنا درویش نقاط ضعف زیادی دارد و بسیاری از رفتارها و سیاست‌هایش در این سال‌ها به‌شدت قابل نقد بوده اما غالب اوقات مجموع عملکرد مدیرعامل پرسپولیس در پنجره‌های نقل‌وانتقالاتی مثبت بوده. او معمولا اول پنجره به‌شدت مورد انتقاد قرار می‌گیرد اما آخر پنجره برآیند تصمیماتش مطلوب ارزیابی می‌شود. درویش تابستان قبلی ستاره‌هایی مثل مرتضی پورعلی‌گنجی و یاسین سلمانی را به خدمت گرفت که در نهایت بدشانسی هر 2نفر برای مدت طولانی مصدوم شدند. در زمستان قبلی هم که شاید با حضور امثال عیسی آل‌کثیر، اورونوف و حسن، بهترین پنجره سال‌های اخیر پرسپولیس رقم خورد.
از سوی دیگر «مدیریت» این نیست که هر بازیکنی هر‌قدر پول خواست فورا به او بدهید. فراموش نکنیم درویش بدون این خاصه‌خرجی‌ها، تعادل تیم را حفظ کرده و نتایج خوبی هم رقم خورده است. در نتیجه از او بابت هزار اتفاق می‌شود انتقاد کرد؛ از جدایی کریم باقری و یحیی گل‌محمدی تا آن داستان عجیب حضور دخترش به اسم مترجم در مراسم استقبال از رونالدو. با این حال، این فشارهای امروز شاید کمی غیرمنصفانه یا حداقل شتاب‌زده بوده باشد. خوب است کمی صبر کنیم ببینیم آخر پنجره چه اتفاقاتی رخ خواهد داد.