آقای مسئول دقت کن

حامد فوقانی

گفت: «بابا خاموشش کن»؛ باورم  نمی شد بچه ای که هنوز 3سالش نشده به من بگوید تلویزیون را خاموش کنم؛ آن هم با جدیتی خاص. خب، قاعدتا اولین واکنشم چرایی درخواستش بود و پاسخ داد: «صداش خیلی زیاده.» از خیر تماشای بازی تیم محبوب ایرانی ام گذشتم. چند شب بعدتر، بازی رئال مادرید و بایرن مونیخ بود. برحسب علاقه به تماشای بازی مشغول شدم. آخر شب بود و وقت خواب پسر.
حین بازی برای اینکه نگوید باز تلویزیون را خاموش کن، جزئیاتی از فوتبال را برایش توضیح می‌دادم. خودش را در بغلم جا داد و با علاقه، او هم تماشاگر بازی شد. واکنشش جالب بود؛ از آدم های اطراف مستطیل سبز دائم می پرسید. کم کم در بغلم خوابش برد. توجه ام را به حاشیه های بازی
بیشتر کردم. تفاوت های فوتبال داخلی و خارجی بیش از هر زمان دیگری برایم عیان شد؛ اول از همه تُن صدای گزارشگر بازی، آرام و متین و البته با هیجان خوبی بود؛ برعکس آن بازی داخلی که گزارشگر یکباره فریاد می زد. دوم کیفیت تصویربرداری؛ همه چیز در بازی لیگ قهرمانان اروپا واضح روی صفحه تلویزیون نمایان می شد؛ برعکس فوتبال ایرانی. سوم هم استادیوم و تشویق تماشاگران بود. تصمیم  ام را جدی‌تر از همیشه گرفتم؛ بعید است اگر شرایط همین طوری بماند .  فرزندم را حتی وقتی بزرگتر شد به استادیوم ببرم تا سنی که دیگر خودش تصمیم بگیرد. فقط چند جمله‌ای خطاب به مسئولان فوتبال، دستگاه قضا و صدا و سیما بگویم.
لطفا و خواهشا برای نسل آینده جامعه، کیفیت فوتبال را از همه نظر بالا ببرید؛ جای دوری نمی رود چراکه علاقه به فوتبال و الگو بودن فوتبالیست ها و مربیان برای نسل جوان را نمی توان نادیده گرفت.
با فسادهایی که در فوتبال رخ می دهد با جدیت بیشتری برخورد کنید. نمونه اش همین که اخیرا درباره یک تیم کرمانی مطرح شده. کاری کنید پای مفسدان از فوتبال و ورزش قطع شود که فقط برای عده ای معدود نان و آب دارد و برای بقیه ضررهای جبران ناپذیر.
 مسئولان صدا و سیمای عزیز، لطفا در استخدام مجریان و گزارشگران ورزشی دقت بیشتری کنید. بعضی از آنها معمولی که نه، اصلا این کاره نیستند و باعث شده اند تا خیلی ها به تماشای فوتبال های خارجی از  شبکه های ماهواره ای روی بیاورند؛ با وجود اینکه حتی زبانشان را به سختی می فهمند. همین الان یک گزارشگر ایرانی، گاهی صدایش را آنقدر بالا می برد که مجبوری صدای تلویزیون را کم کنی و بعدتر آنقدر آرام صحبت می کند که چیزی متوجه نمی شوی. پدر و مادر و فرزندان آنهایی که شب ها پای فوتبال می نشینند در خواب عمیق هستند گناه نکرده اند که آقای گزارشگر هوس می کند به یکباره در صحنه ای عادی صدایش را حسابی بالا ببرد و آنها را از خواب بیدارشان کند.  بنابراین به نظر می رسد به جای آنکه بگوییم داور دقت کن، لازم است بگوییم آقای مسئول دقت کن که آن هنگام وضعیت داوری ها هم بهتر خواهد شد.