وعده و وعید برای وام ودیعه
راحتی ثبتنام وام کمک ودیعه فقط یکطرف ماجراست؛ سختی کار عبور از هزارتوی بانکی است
احمد میرخدایی- روزنامهنگار
نامش تسهیلات کمک ودیعه مسکن است، اما نه دریافت آن سهل است و نه رقمی که بانکها بعد از اعتبارسنجی و معرفی ضامن تعیین میکنند کمکی به مستأجران میکند. چرا مستأجران نمیتوانند وام ودیعه دریافت کنند؟ به گزارش همشهری، متقاضی تسهیلات کمک ودیعه مسکن در نخستین گام برای درخواست این وام باید در سامانه ثمن وزارت راه و شهرسازی، «دستورالعمل اجرایی تسهیلات کمک ودیعه مسکن در سال 1401» را بخواند و بپذیرد؛ در این دستورالعمل که عنوان آن 2 سال بدون تغییر مانده، تا چند وقت پیش رقم مصوب وام ودیعه هم بهروزرسانی نشده بود و مثلاً متقاضی تهرانی برای دریافت وام 200میلیون تومانی باید با دستورالعملی موافقت میکرد که در آن رقم وام را 100میلیون تومان ثبت کرده بودند. مستأجران میگویند دستشان به وام کمکی دولت نمیرسد و فرایند ثبتنام از متقاضیان گویی فقط برای امیدوار کردن مستأجران در حال انجام است.
صف طولانی از ثمن تا بانک
قاعده درخواست وام کمک ودیعه مسکن به این صورت است که فرد به سامانه ثمن وزارت راه و شهرسازی به نشانی saman.mrud.ir مراجعه میکند و اگر واجد شرایط باشد بلافاصله نام او به بانک ارسال خواهد شد؛ یعنی به محض ثبت درخواست واجد شرایط در سامانه و انتخاب بانک، عملاً متقاضی در صف بانک قرار دارد و پیگیریهای همشهری از وزارت راه و شهرسازی نشان میدهد همچنان فرایند ثبتنام از متقاضیان وام ودیعه و معرفی آنها به بانک طبق روال سابق انجام میشود. با این حساب، روی کاغذ، بانکها باید کار اصلی را انجام دهند و مسئولیت پرداخت نشدن وام بر عهده آنهاست.
ایرادگیریهای عجیب بانکها
طبق قانون، مستأجر واجد شرایط وام ودیعه کسی است که هیچ ملکی به نام خود و خانوادهاش ثبت نشده و قبلاً وام ودیعه نگرفته باشد. همچنین اگر متقاضی مجرد است حداقل سن برای زنان بالای 35سال و برای مردان 45سال را داشته باشد و از نظر اعتبارسنجی بانکی نیز دارای شرایط دریافت وام تشخیص داده شود. فارغ از نقدهایی که میتواند به همین شرایط وارد شود، قاعدتاً احراز این شرایط باید برای بانک فصلالخطاب باشد، اما در عمل، آنگونه که متقاضیان سرخورده وام ودیعه میگویند بانکها حتی در پرداخت وام ودیعه به مجردان واجد شرایط، صاحب رأی شدهاند و میگویند وقتی خانوارهای متأهل در صف هستند، سزاوار نیست به اجاره خانه مجردی وام داده شود! این در حالی است که بسیاری از مجردان متقاضی وام ودیعه، افرادی هستند که بهدلیل طلاق یا فوت همسر ناگزیر به تجرد هستند و حتی گاهی سرپرستی فرزند یا فرزندان خود را نیز بر عهده دارند. ایراد دیگری که بهوفور سد راه متقاضیان وام ودیعه میشود، نتایج اعتبارسنجی است که کوچکترین سوءسابقه مالی در آنها بهترین بهانه برای ندادن وام است.
قحطی وام در بانکها
«سهمیه تمام شده. فعلاً اعتبار نداریم.» شاید این دو جمله، پرتکرارترین عباراتی باشد که متقاضیان تسهیلات از باجه بانکها میشنوند. معاون یکی از شعب بزرگترین بانک دولتی در پاسخ به خبرنگار همشهری، همین عبارات را تکرار میکند. او میگوید فعلاً به متقاضیان وام ودیعه که شعبه ما را انتخاب کردهاند زنگ نمیزنیم، چون اعتباری برای پرداخت وام نداریم. اگر سهمیه بدهند مثل بقیه وامها، وام ودیعه هم میدهیم. بزرگترین بانک بورسی هم وضعیت مشابهی دارد. آنها هم از مسدود شدن پرداخت وام میگویند و اینکه پولی برای پرداخت وام ودیعه ندارند. مسئول تسهیلات این بانک خصولتی در پاسخ به اینکه اعتبار مصوب بانک مرکزی برای وام ودیعه هنوز تمام نشده است، میگوید: بانک مرکزی پولی نداده، بلکه بانکها را مکلف کرده از منابع خودشان اعتبار وام ودیعه را جور کنند و وقتی بانک منابع ندارد، دیگر فرقی نمیکند محل مصرف این منابع کجا باشد.
وامی برای نگرفتن
یکی از مستأجران متقاضی وام ودیعه در تماس با همشهری میگوید: درخواست وام ودیعه بسیار آسان است، اما آنقدر فرایند ارجاع به بانک طولانی است که مستأجر مجبور است نیاز مالی خود برای تمدید قرارداد اجاره را از زیر سنگ جور کند. او طولانی شدن فرایند تشکیل پرونده را یکی از عوامل مخرب وام ودیعه میداند که عملاً کمکی بودن این وام را از بین میبرد. مخاطب دیگری که یک سال در صف تشکیل پرونده بانکی مانده است، میگوید: پس از مراجعه به بانک، مجرد بودن او را برای نپرداختن وام بهانه کردهاند؛ درحالیکه او بعد از طلاق، سرپرستی کودک را نیز بر عهده داشته است. یک مخاطب دیگر سختگیری در ضامن بهدلیل رتبه اعتباری پایین را عامل ناکامی در دریافت وام ودیعه عنوان میکند و معتقد است این وام با این همه سختی و سختگیری، تسهیلاتی نیست که برای کمک به مستأجران تصویب شده است.