گپ
کلاس را به بیرون کلاس می‌برم
به مناسبت روز معلم, از آموزگاری سراغ گرفتیم که روش تدریس خلاقانه‌اش در پاوه، زبانزد شده است
راحله عبدالحسینی-روزنامه‌نگار
کلاس‌های متفاوت آقا معلم در شهرستان مرزی پاوه و روستاهای اطرافش زبانزد شده است. دیگر اهالی شهر و روستا می‌دانند که صفر ولدبیگی مطالعات اجتماعی را فقط در کلاس و پای تخته سیاه درس نمی‌دهد. دست شاگردانش را می‌گیرد و راهی کوچه‌ها می‌شود تا راه و رسم مراودات اجتماعی، خرید کردن، آداب مشتری‌مداری، احترام به محیط‌زیست و هر مفهوم دیگری را که در کتاب می‌خوانند، تجربه کنند. ولدبیگی که دکتری جامعه‌شناسی سیاسی دارد، معتقد است جامعه ما شهروندان مفید می‌خواهد، نه شهروند مهم و لازم است شهروندان مفید سواد زندگی را بدانند و نه فقط سواد مدرسه‌ای را. ولدبیگی سابقه 25ساله تدریس دارد و 15سالی می‌شود که شیوه تدریس اش باعث شده تا دانش‌آموزان برای حضور در کلاسش روزشماری کنند.
ساعت‌های درس مطالعات اجتماعی (مدنی، جغرافیا وتاریخ) اغلب برای بچه‌ها کسل‌کننده است، اما دانش‌آموزان پاوه دوست دارند شما معلم‌شان باشید. ساعت مطالعات اجتماعی در کلاس شما چطور می‌گذرد؟
از 15سال پیش پروژه‌ای آموزشی با عنوان «از سواد مدرسه‌ای تا سواد زندگی» را شروع کردم. در این طرح سعی کردم هر درس و موضوع کتاب را که تدریس می‌کنم، بخش عملی و نمود اجتماعی را با بچه‌ها تجربه کنم تا آنان با مفاهیم مورد نیاز برای یک زندگی عملی در خانه و جامعه آشنا شوند. به‌عنوان مثال، هفته گذشته بچه‌های روستای نوریاب درسی درباره بازار، خرید، مصرف، تولید و توزیع داشتند. برای توضیح این درس یک ساعت در روستا گشت زدیم. به نانوایی سر زدیم و درباره اهمیت قرار دادن نان در کیسه پارچه‌ای از نانوای قدیمی روستا، نکاتی را یاد گرفتند. بعد از آن به مغازه «کاک خدارحم» سر زدیم و درباره آداب خرید صحبت کردیم.
دانش‌آموزان نیاز جدی به فراگیری اصول اولیه در چگونگی برقراری یک ارتباط صحیح با فروشندگان، نحوه یک خرید سالم‌تر برای خانواده‌هایشان و برقراری ارتباطی صحیح با دیگر
شهروندان دارند.
این‌طور که پیداست حسابی برای کلاس شما آمادگی دارند.
بچه‌ها با خودشان یک لقمه نان و پنیر و یک قمقمه آب دارند و کفش مناسب می‌پوشند. کلاس عملی ما حدود 3ساعت طول می‌کشد. تا به حال هم هیچ حادثه‌ای رخ نداده، چون بچه‌ها این روش تدریس را دوست دارند.
در برف و سرمای استخوان‌سوز کرمانشاه که امکان گردش علمی وجود ندارد، تدریس چطور پیش می‌رود؟
با توجه به موضوع درس از افرادی دعوت می‌کنم به کلاس بیایند. مثلا یک فرد خیر به کلاس آمد و درباره اهمیت نیکوکاری، تجربه‌اش را با بچه‌ها سهیم شد.
ماجرای موزه مردم‌شناسی که از سوی دانش‌آموزان برپا شد را برایمان بگویید.
در درس تاریخ کلاس هفتم، موضوعی درباره موزه و میراث فرهنگی داریم. از قبل به بچه‌ها گفته بودم از خانواده و فامیل و آشنا اشیای قدیمی، پوشاک، ابزار کشاورزی، دوربین‌های قدیمی و هر وسیله‌ای که عمر بیش از 50سال دارد را به امانت برای برپایی موزه به مدرسه بیاورند و خودشان یک موزه مردم‌شناسی دایر کنند.
حدود 800قطعه جمع‌آوری شد و اسفند سال پیش موزه‌ای در مدرسه شهدای 20خرداد به‌مدت 2هفته برپا کردیم. حدود 1200دانش‌آموز از مدارس پاوه و باینگان، فرهنگیان بازنشسته و اولیای دانش‌آموزان هم از این موزه بازدید کردند. بعضی وسایل قدمتی بیش از 3قرن داشته اند. قرار است با همکاری رئیس آموزش و پرورش پاوه این موزه به شکل دائمی در یک مکان فرهنگی به نام موزه مردم‌شناسی پاوه دایر شود.
در همینه زمینه :
