• دو شنبه 26 آذر 1403
  • الإثْنَيْن 14 جمادی الثانی 1446
  • 2024 Dec 16
دو شنبه 21 اسفند 1402
کد مطلب : 220644
لینک کوتاه : newspaper.hamshahrionline.ir/g5WBj
+
-

یک پرس غذا، یک جای پارک

مژگان مهرابی؛ روزنامه نگار

از راه فروش جای پارک خودرو کسب درآمد می‌کنند. پارکبان نیستند، اما کار آنها را انجام می‌دهند. معمولا جلوی رستوران‌ها، مراکز خرید، بیمارستان‌ها یا خیابان‌های پرتردد می‌ایستند و هر کس نیاز به جای پارک ماشین داشته باشد فضایی را در اختیارش می‌گذارند. بسته به زمان توقف راننده وجهی را تعیین کرده و از او می‌گیرند. از این کار هم راننده و هم نگهبان جای پارک، هر دو، راضی‌اند. صاحب ماشین از امنیت ماشین خاطرجمع است و بی‌دغدغه به کارهایش می‌رسد. در عوض نگهبان هم پولی کم‌دردسر به‌دست می‌آورد و به زخم زندگی می‌زند. خیلی از این به اصطلاح نگهبان‌های جای پارک ماشین را خود صاحبان رستوران‌ها یا مراکز اداری تجاری استخدام می‌کنند. البته در این صورت شرایط بهتری دارند، چون علاوه بر حقوق ماهانه انعام هم گیرشان می‌آید.
ساعت 11 شب است و انتظار می‌رود حالا که تا نیمه‌شب زمانی نمانده، شهر خلوت و خالی از هیاهوی ماشین‌ها باشد. اما قطار خودروها جلوی اغذیه‌فروشی‌ها و رستوران‌های خیابان نیلوفر نشان می‌دهد، آرامش پایتخت رویای محالی است که هیچ‌وقت به حقیقت نمی‌رسد.
ابتدا تا انتهای خیابان نیلوفر و حوالی میدان نیلوفر قدم به قدم مغازه‌هایی است باب شكموها و علاقه‌مندان غذا؛ از فست فود و کبابی تا سوخاری و جگرکی. جلوی هر کدام از آنها موانع قرمز رنگی است که با زبان بی‌زبانی هشدار می‌دهد: «اینجا در حیطه رستوران است و بدون هماهنگی نمی‌توان پارک کرد.»
با توقف چند ثانیه‌ای جلوی یکی از رستوران‌ها، مردی با کاور سبز نزدیک می‌شود تا ببیند اگر مشتری هستیم و قصد ورود به رستوران داریم راهنمایی‌مان کند، در غیراین‌صورت آب پاکی را روی دست‌مان بریزد و بگوید که توقف بی‌جا مانع کسب است و اگر کسی قصد خرید ندارد نمی‌تواند جلوی رستوران پارک کند.
مرد سبزپوش برای دادن جای پارک استخدام شده است. سی و چند ساله به‌نظر می‌رسد و لهجه دارد. می‌گوید: «پژو405 برو جلوتر. بغل ماکسیما پارک کن.» سر و صورت مرد نگهبان زیر نم باران خیس شده، اما او بی‌توجه به سردی هوا خود را ملزم می‌داند از ماشین‌های پارک شده مراقبت کند. یک جمله خسته نباشید او را سر ذوق می‌آورد و نامش را می‌گوید که محمدناصر است. لب به سخن باز می‌کند: «صاحب رستوران ماهی 9میلیون به من دستمزد می‌دهد. مواظب ماشین مردم هستم که ازشان دزدی نشود. این خیابان معمولا پررفت‌وآمد است. اما پنجشنبه شب‌ها و جمعه‌ها شلوغ‌تر است. زوج‌های جوان با دوستان‌شان برای خوشگذرانی می‌آیند.»
 

این خبر را به اشتراک بگذارید