بر باد داده

 ابتدای فصل گذشته زمانی که برای جذب سعید صادقی بین 2باشگاه پرسپولیس و استقلال رقابت در‌گرفت، رسانه‌های هیجان‌زده به او لقب بمب نقل‌وانتقالات را دادند. این در حالی بود که صادقی 28ساله تا آن زمان حتی یک بازی ملی هم نداشت و این عطش برای جذب بازیکنی که بعد از سال‌ها یک فصل درخشان را در گل‌گهر پشت سر گذاشته بود، تا‌حدی عجیب به‌نظر می‌رسید. در‌نهایت هم پرسپولیس رقابت بر سر استخدام صادقی را برد و مسئولان استقلال در واکنش به این شکست، هافبک مورد اشاره را یک «بازیکن معمولی» خواندند که تا مدت‌ها محل بحث و دعوا شد. از آن زمان تا امروز، صادقی چیزی حدود یک فصل‌ونیم فرصت داشت تا از لقب بمب دفاع کند و نشان بدهد استحقاق آن رقابت سنگین را داشته؛ به‌نظر شما آیا او در این زمینه موفق بود؟
فصل گذشته پرسپولیس در آسیا حضور نداشت و سعید صادقی در لیگ و حذفی مجموعا 2147دقیقه برای سرخپوشان بازی کرد. ماحصل این کوشش، مجموعا ثبت 6گل و 4پاس گل بود؛ یعنی به‌طور متوسط اثرگذاری مستقیم روی هر گل در هر 214دقیقه. آمار خیلی بد نبود، اما تناسبی هم با داد‌و‌قال‌های دوران نقل‌وانتقالات نداشت. اتفاق بدتر اما در این فصل برای صادقی رخ داد. او امسال در لیگ و آسیا جمعا 1836دقیقه برای قرمزها به میدان رفته که نتیجه‌اش به ثمر رساندن 3گل و ثبت صفر پاس‌گل بوده است؛ این یعنی اثرگذاری مستقیم روی هر گل در هر 612دقیقه!
با این اوصاف چیز عجیبی نیست که به‌تدریج انتقادها از صادقی از سوی هواداران پرسپولیس بیشتر و بیشتر شده باشد. غیر از آمار ضعیف، در خیلی از مسابقات سطح کیفی غیرقابل‌قبول صادقی توسط هواداران عادی و عامی با چشم غیرمسلح هم قابل رصد بوده است؛ به این ترتیب، حالا و مخصوصا با افزوده‌شدن اوستون اورونوف به جمع سرخپوشان، هیچ‌چیز عجیبی نخواهد بود اگر ناگهان شاهد نیمکت‌نشینی صادقی باشیم. اگر این اتفاق رخ بدهد، او بیشتر از همه باید از دست خودش شاکی باشد. فرصتی طولانی، حدود 4هزار دقیقه در اختیار سعید قرار گرفت و این واقعا اتفاقی نیست که در پرسپولیس یا استقلال برای هر بازیکنی رخ بدهد.