مصور
سکوت رنگرزخانهها
نگاهشان صبح تا شب به رشتههایخامههای رنگشده است، شاید بهخاطر همین است که میگویند رنگرزها زیاد حرف نمیزنند. کارگاههایشان اغلب در حاشیه شهر است و همین حاشیهنشینی و سکوت محیط اطراف هم بیتأثیر در آرامش فضای کارشان نیست. سروکارداشتنشان با دیگهای بزرگ پر از رنگ و بخار، صورتشان را همیشه سرخ نگه میدارد؛ انگار خودشان هم دیگر با این گلانداختن گونهها کنار آمدهاند. اما کار آبا و اجدادیشان دیگر رونق گذشته را ندارد.