مصور
![سکوت رنگرزخانهها](/img/newspaper_pages/1402/11-bahman/30/farhang/19-02.jpg)
نگاهشان صبح تا شب به رشتههایخامههای رنگشده است، شاید بهخاطر همین است که میگویند رنگرزها زیاد حرف نمیزنند. کارگاههایشان اغلب در حاشیه شهر است و همین حاشیهنشینی و سکوت محیط اطراف هم بیتأثیر در آرامش فضای کارشان نیست. سروکارداشتنشان با دیگهای بزرگ پر از رنگ و بخار، صورتشان را همیشه سرخ نگه میدارد؛ انگار خودشان هم دیگر با این گلانداختن گونهها کنار آمدهاند. اما کار آبا و اجدادیشان دیگر رونق گذشته را ندارد.