صادرات اسب نداریم

 خون نرینه‌های سلیمی در رگ‌های مادیان‌های اسم و رسم‌دار زیادی جریان دارد که صاحبان‌شان آنها را برای کره‌دارشدن مدتی به این مرکز سپرده‌اند. این مادیان‌ها پس از تولد در کشورهای صاحب صنعت پرورش اسب، از والدین‌شان جدا و راهی ایران شده‌اند تا پس از اختلاط ژنی با اسب‌های سلیمی اصیل، نسل‌شان ارتقا پیدا کند و کره‌هایی ارزشمند و تیزپا به‌وجود آورند. البته پیش از سفر اصل و نسب آنها در بسته میکروچیپی که زیر پوست بدن و لب‌شان خالکوبی شده، ثبت و ضبط می‌شود تا اگر تبارشان در شناسنامه و پاسپورت هم دقیق و درست آورده نشده بود، بارکد روی بسته میکروچیپ اصالت و حرفه‌ای بودن رگ خونی‌شان را ثابت کند. این مشخصات و نقل و انتقال اسب‌ها هم در تبارنامه جهانی معتبری نوشته می‌شود که جای هیچ خطا و اشتباهی باقی نماند و مشخص باشد کره‌ها در اصطبل کدام پرورش‌دهنده اسب بزرگ می‌شوند. از آنجا که در کشور ما قرنطینه تعریف نشده، کره‌های تولید شده در مراکز پرورش اسب ایرانی هر قدر هم ممتاز و نامدار شوند، نمی‌توانند آنها را به سایر کشورها صادر کنند و فقط به شهرهایی مانند یزد، اهواز و گنبدکاووس فرستاده می‌شوند.