ای مجاهد، شهید مطهر

سرود «ای مجاهد، شهید مطهر» یکی از جاودانه‌ترین سرودهایی است که در همان سال‌های آغازین پیروزی انقلاب ساخته و اجرا شد؛ سرودی که در غم از دست دادن معلم شهید، مرتضی مطهری، توسط شاعر انقلاب، حمید سبزواری، سروده شد و ملودی زیبای محمدعلی راغب آن را به سوگنامه‌ای شنیدنی تبدیل کرد. محمد گلریز درخصوص شکل‌گیری قطعه شهید مطهر می‌گوید: «یک سال بعد از شهادت استاد مطهری این قطعه توسط احمدعلی راغب ساخته شد و مجتبی میرزاده آن را تنظیم کرد. اول قرار نبود این کار را من بخوانم، ولی آخرین شبی که باید ضبط این سرود به اتمام می‌رسید و روز بعدش در اختیار حضرت امام(ره) قرار می‌گرفت و سپس در حزب جمهوری اسلامی پخش می‌شد، از من خواستند تا کار را بخوانم. من بدون تمرین برای ضبط به استودیو بل رفتم. متأسفانه کار آنطور که می‌خواستیم پیش نمی‌رفت.» گلریز با یادآوری ماجرای آن شب می‌گوید: «ناراحت بودم و برای قدم زدن از استودیو بیرون رفتم. در دلم گفتم «خدایا قسم‌ات می‌دهم به باطن این شهید که اگر قرار است من بخوانم کار را انجام دهم، اگرنه که هیچ». در آن لحظه انگار یکی به من گفت پاشو و برو بخوان! وقتی شروع کردم یک‌ضرب این آهنگ را خواندم و کار نهایی درآمد.» سرود «ای مجاهد، شهید مطهر» از جمله سرودهایی بود که امام خمینی(ره) علاقه خاصی به آن داشت. گلریز در ادامه می‌گوید: «بعد از ساخت این اثر، حضرت امام خمینی(ره) ما را به حضور پذیرفتند. حضور یک گروه موسیقی در مقابل امام(ره) بسیار خاص بود. رفتار ایشان مهر تأییدی بود بر ادامه کار آهنگسازان و خلق آهنگ‌های ماندگار و کم‌نظیر. آن روز امام(ره) برای خداحافظی 2 دست خود را به نشانه دعا بالا گرفتند و 2 بار فرمودند خدا در پناه اسلام حفظ‌تان کند. بعدها از مرحوم احمد خمینی شنیدم که هر زمان این سرود پخش می‌شود امام(ره) بسیار متأثر



ای مجاهد، شهید مطهر
مرتضی را چون آیینه مظهر
ای شهید ره حکمت و علم
خون تو حافظ دین و دفتر