ژاله خون شد
۱۷شهریور۱۳۵۷ میدان ژاله صحنه خونین مبارزات انقلابیون بود و جمعی از مردم در این حرکت انقلابی شهید شدند. در آن دوران حسین علیزاده، ملودی و آهنگ «ژاله در خون شد» را تنظیم کرد و ساخت. اعضای گروه «شیدا» به سرپرستی محمدرضا لطفی و با دستخط محمدرضا شجریان، به امضای تمامی اعضای گروه، در اعتراض به این اتفاق از رادیو و تلویزیون ملی استعفا کردند. در این مدت، گروه تازه‌تاسیس «عارف» هم به سرپرستی حسین علیزاده زیر این استعفانامه را امضا کردند. استعفای گروه عارف و شیدا از رادیو که با اوج‌گیری انقلاب همراه شد، آغازی بر حرکت بزرگی بود که به کانون چاووش تبدیل شد.
قرار نبود حرکت بزرگشان در استعفای دسته‌جمعی خلاصه شود؛ تصمیم داشتند به جریان به‌راه‌افتاده مردم بپیوندند. همین بهانه‌ای برای گردهم آمدن اعضای گروه شیدا و بعد اعضای گروه عارف زیر یک سقف بود؛ سقفی که به‌گفته مجید درخشانی، زیرزمین خانه محمدرضا لطفی، در بلوار کشاورز بود؛ همان زیرزمین معروفی که زادگاه تصنیف‌های انقلابی معروفی چون «برادر غرق خون است» و «آزادی» و البته «ژاله خون شد» بود. اجرایی که یادآور جمعه سیاه ۱۷ شهریور و کشتار حدود ۹۰ نفر بود، با شعری از سیاوش کسرایی. این سرود به‌صورت مخفی ضبط و پخش شد، برای همین تک‌خوان نداشت تا صدای هیچ‌یک از خواننده‌ها قابل شناسایی نباشد.
ژاله بر سنگ افتاد چون شد؟/ ژاله خون شد
خون چه شد؟ خون چه شد؟/ خون جنون شد
ژاله خون کن /خون جنون کن
سلطنت زین جنون واژگون کن /ژاله بر گل نشان، گلپران کن
بر شهیدان زمین گلستان کن / نام گمنام‌ها جاودان کن
تا به صبح آید این شام تیره / در شب تیره آتش‌فشان کن
