سیاستبازان دغلکار
محمد ناصر احدی | خبرنگار:
یکی از فیلمهای خوبی که مانوئلا دارگیس، منتقد برجسته روزنامه نیویورک تایمز، برای تماشا در فصل داغ تابستان پیشنهاد میکند «مرگ استالین» است. این فیلم که هجویهای سیاسی در ژانر کمدی است، براساس یک رمان گرافیکی فرانسوی به همین نام ساخته شده و به جدال بر سر قدرت پس از مرگ جوزف استالین در سال1953 میپردازد. آرماندو یانوچی، کارگردان و یکی از 4فیلمنامهنویس این فیلم که بهعنوان خالق سریال محبوب «ویپ» شناخته میشود، نگاه هجوآمیزش را به دسیسههای سیاسی دوران شوروی در قالب کمدی گزندهای درباره اعضای بلندپایه حزب کمونیست معطوف کرده است. در این فیلم شخصیتهایی مانند نیکیتا خروشچف (با بازی استیو بوشمی، بازیگر محبوب برادران کوئن) و ویاچسلاو مولوتف (با بازی مایکل پالین) از دروغ، تهدید و دوز و کلک برای نشستن بر مسند قدرت استفاده میکنند. البته، بهجز این دو شخصیت، تماشاگران این بخت را دارند که به تماشای شخصیتهای سیاسی مهم دیگری همچون لاورنتی بریا (دست راست استالین)، گئورگی ژوکوف، گئورگی مالنکوف و استالین بنشینند. مانوئلا دارگیس در نقدی که بر این فیلم نوشته آن را معجونی استادانه از شوخیهای گستاخانه، دیالوگهای تندوتیز و اسلپاستیکی میداند که بسیار عالی زمانبندی شده است. به اعتقاد دارگیس، در این فیلم خرسندی و تشویش جایگزین هم میشوند؛ خندهها بهآرامی به نفستنگی تبدیل میشود و نفستنگی برآشوبنده به خندههای خفقانآور دلهرهآفرین میانجامد. این روزها علاقهمندان به سینما بهسادگی به نسخه باکیفیت «مرگ استالین» دسترسی دارند.