فرشته کوچک ایرانی

علی مهدیان؛ استاد حوزه و دانشگاه

دختر کوچک کاپشن صورتی با گوشواره‌های قلبی، سلام. من نمی‌دانم مادرت چگونه شیرت داده، چگونه دعایت کرده، پدرت با چه دلی در آغوشت گرفته که خدای مهربان نوای رَبِّ إِنِّی نَذَرْتُ لَک مَا فِی بَطْنِی مُحَرَّرًا فَتَقَبَّلْ مِنِّی إِنَّک أَنْتَ السَّمِیعُ الْعَلِیمُ را از قلب آنها شنیده و محقق کرده. خدای دانای شنوا، شنید این درخواست را که خدایا دخترم را آزاد کن(محررا)؛ آزاد از همه مستکبرین عالم؛ آزاد مثل مریم (س)، مثل زهرا (س). اینگونه مثل همه دخترهایی که «فداها ابوها» را از پدرشان می‌شنیدند، مظهر «آزادی» شدی؛ آزاد از همه دروغگویان، آزاد از همه ظالمان، آزاد از همه تمدن پرطمطراق کودک‌کش‌ها.
دختر کوچک کاپشن‌صورتی با گوشواره‌های قلبی ناز، چگونه توانستی همه ایران را دوباره زنده کنی، وقتی با شنیدن نام تو و ده‌ها شهید مثل تو، همه قلب‌هایشان به هم گره خورد و هر کس با هر گرایشی فریاد «انتقام انتقام»ش بلند شد؟ چقدر به این فریاد نیاز داشتیم تا پرده‌های فریب بیفتد و آدم‌ها شناخته شوند؛ تا دل‌های ایران بیدار، دوباره خانه‌تکانی شود و بیشتر به هم گره بخورد.
پری کوچک ایرانی! مثل همه فرشته‌ها که به هویت مستقیم و صبور یک امت پیام می‌دهند:«ان الذین قالوا ربنا‌الله ثم استقاموا تتنزل علیهم الملائکه الا تخافوا و لاتحزنوا و ابشروا بالجنه التی کنتم توعدون، نحن اولیائکم فی‌الحیاه الدنیا و فی‌الاخره» ‌(ای مردم مقاوم نترسید، نگران نباشید، غصه نخورید، ما با شماییم)، تو، پری کوچک صورتی‌پوش، با گوشواره‌های قلبی هم پیام می‌دهی «فرحین بما آتاهم‌الله من فضله و یستبشرون بالذین لم یلحقوا بهم من خلفهم الا خوف علیهم و لا هم یحزنون». شهید شدی آخر، چه جالب! مثل فرشته‌ها شده‌ای خانم کوچولو! مثل فرشته‌ها سخن می‌گویی عزیز دل مردم، مثل حاج‌قاسم سخن می‌گویی. مگر در آغوش او نشسته‌ای؟!
حق داری اگر دل‌ها را متوجه بشارت‌های حقیقی این عالم کنی؛ بشارت شکست اراده دشمن، بشارت شکست طرح‌های نفاق و اختلاف مردم، بشارت وحدت، بشارت انتقام. وای چقدر زیبا حرف می‌زنی دخترم. فدای گوشواره‌های قلبی‌ات که به قلب‌ها می‌رسانی پیام شهدایی را که از کنارشان پر کشیدی.
آری برخی شهیدان بابند، راهند، برای تفصیل یافتن تأثیرات یک شهید عظیم‌تر و بالاتر؛ مثل رابطه شهیدان کربلا با سیدالشهدا(ع)، رابطه رقیه(س) و علی‌اصغر(ع) با بابایشان، مثل رابطه فاطمه(س) کوثر پیامبر(س) با پیامبر(ص)، مثل رابطه تو با حاج‌قاسم. تو کوثر کوچولوی حاج‌قاسم شدی برای ایران.
کوثر‌ها مظهر وحدت‌بخشی‌اند. اصلا «حوض کوثر» محل جمع شدن و وحدت امت است. کوثرها مظهر بیدار کردنند. چپ، راست، با حجاب، بی‌حجاب، هنرمند، سلبریتی، بازیکن فوتبال، هر کس هرجا، «دخترک کاپشن صورتی با گوشواره‌های قلبی» را شناخت دلش گره خورد به حاشیه گلزار شهدای کرمان، کرمان نخبه‌پرور؛ دلش گره خورد به حاج قاسم؛ دلش گره خورد به فریاد پرطنین«انتقام انتقام». چقدر زیبا شده‌ای خانم‌ خانم‌ها، وقتی با همه وجودت دست یک کشور را به‌دست هویتش، یعنی حاج‌قاسم عزیز وصل کردی. دختر آزاد ایران، فرشته کوچک ما، مظهر اقتدار و مظلومیت ما شدی، نشان دادی عمق اتصال ایران به غزه دلاور را.