دفن گریبایدوف در کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس
در تهران قدیم، به کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس، کلیسای طاطاووس هم میگفتند و در کتابهای قدیمیتر، این کلیسا با این نام ثبت شده است. کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس، قدیمیترین کلیسای پایتخت در حوالی گذر ایلچی قرار داشت و بعد از واقعه حمله به سفارت روسیه و کشته شدن گریبایدوف، سفیر روسیه، گریبایدوف و برخی از اعضای سفارت در این کلیسا دفن شدند. عباس عربی، تاریخپژوه، در اینباره میگوید:« جنازه گریبایدوف بعد از مدتی به روسیه تزاری(در حال حاضر گرجستان) منتقل شد. در کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس به غیر از برخی اعضای سفارت روسیه، برخی چهرههای ادبی و علمی آن دوره نیز مدفون هستند. چارلز اسکات، فرزند والتر اسکات، نویسنده مشهور بریتانیایی(والتر اسکات پدر رمان تاریخی در بریتانیا است)، چارلز آلیسون، دیپلمات بریتانیایی، داوید مگردچیان داویدیانس، پزشک دربار فتحعلیشاه و محمدشاه، ازجمله مدفونان در این کلیسا هستند. با شکلگیری محله دولت و توسعه شهر تهران در قالب حصار ناصری، بهتدریج از اهمیت این دو کلیسا کاسته شد. ارامنه از اواخر دوره قاجار بهتدریج از محله سنگلج(محل کلیسای سورپ گئورگ) و محله بازار حضرتی(محل کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس) مهاجرت کردند و به محله حسنآباد و خیابان سیتیر رفتند. اگرچه از سکونت ارامنه در تهران سالهای بسیاری میگذرد اماتا اوایل دهه 20 شمسی خلیفهگری مستقل نداشتند و زیرنظر خلیفهگری اصفهان بودند. این بود که خلیفهگری ارامنه تهران هم در کلیسای مریم مقدس سیتیر راهاندازی شد.» عربی، با استناد به نوشتههای محمدتقی مصطفی، در کتاب «آثار تاریخی طهران، اماکن متبرکه» میگوید:« بنای کلیسای تادئوس و بارتوقیمئوس قدیمیتر از گئورگ است. در آن دوره بین اهالی سنگلج و چالهمیدان رقابت بوده و این رقابت به ارامنه هم منتقل شد تا جایی که ارامنه تصمیم گرفتند نمازخانه(مادور) را در جوار دروازه قزوین عتیق به کلیسایی مجلل تبدیل کنند. برای همین کلیسای سورپ گئورگ ساخته شد.»