قلع امیر مونی در باغ‌های توت و انجیر
قلعه دیگری که جمعی از ارامنه تهران در آنجا زندگی می‌کردند و باغ‌های وسیعی را نیز تحت اختیار داشتند، قلعه‌ای در محدوده کن و سولقان بود که کمتر درباره آن نوشته شده است. عبدالله درویش که سال‌هاست درباره تاریخ و هویت این محله قدیمی تحقیق و پژوهش می‌کند می‌گوید:«اطلاعات زیادی از این قلعه در دست نیست؛ اما از پدرم و کسانی که به آنجا رفته بودند شنیدم که قلعه و استخری در باغ وجود داشته که ارمنی‌ها آنجا زندگی می‌کرده‌اند.» داریوش شهبازی، تهران‌شناس هم در مقاله‌ای که درباره ارامنه تهران نوشته، اشاره کوچکی به قلعه کن می‌کند و می‌نویسد: «قلعه دیگری در تهران وجود داشت که در دهستان سولقان بخش کن بود و جمعیتی ۳۰ نفره در آن ساکن بودند. انجیر و سیب و توت در باغ‌های آنها کاشته می‌شد و ۵ هکتار باغ و گلستان نیز در اختیار ارامنه این قلعه بود.» قلعه‌های ارامنه با اتاق‌های زیاد ساخته می‌شد و بعید نیست که در قلعه ارامنه کن نیز خانوارهایی از ارامنه در کنار هم زندگی می‌کرده‌اند. او می‌افزاید: «گویا اربابی داشتند که بیشتر با اهالی کن ارتباط داشت، چون قدیمی‌های محله کن در خاطراتشان از او به نام ارباب ارمنی یاد می‌کنند. جالب اینکه ۱۵ ساعت حق آبدهی از قنات معروف کن به نام قنات وسک متعلق به این قلعه و آبیاری باغ‌هایش بود.»
به زبان کنی به قلعه ارامنه کن قلع امیر مونی می‌گفتند.
