روایت ایثار و فداکاری ارامنه
شورای خلیفهگری ارامنه وظیفه مهمی در همراهکردن جامعه ارمنی برای حمایت مادی و معنوی و اعزام نیرو به جبههها برعهده داشت. در آن زمان «اسکندر اسکندریان» از سوی شورای خلیفهگری ارامنه تهران بارها به جبهه رفت. او بعد از جنگ، خاطراتش را همراه با آمار شهدا و ایثارگران ارامنه در زمان جنگ و نیز انقلاب به ثبت رساند. فرزندش «آراتاشس اسکندریان» نمونههایی از ایثار و فداکاری ارامنه را در تهران با ما در میان گذاشته است.
محله شهیدپرور حشمتیه
در زمان جنگ تحمیلی، محله حشمتیه بیشترین جمعیت ارامنه را داشت و بیشترین تعداد شهید هم در میان باقی محلههای ارمنینشین تهران از همین محله ارمنینشین تهران بود.
اولین شهید ارمنی انقلاب
«الوند ملیکیان»، نخستین ارمنیای بود که در دوران انقلاب اسلامی به شهادت رسید. او در حال بیرونآمدن از داروخانه بود که هدف گلوله نیروهای رژیم پهلوی قرار گرفت.
نخستین شهید ارامنه در جنگ تحمیلی
«زوریک مرادیان»، فارغالتحصیل دبیرستان «کوشش مریم» همزمان با شروع جنگ تحمیلی عازم جبهه شد و 22مهر 1359به شهادت رسید.
کمسنترین شهید دوران انقلاب
3 اسفند 1360« ژیلبرت وسکانیان»، 7ساله،هنگام رفتن به مدرسه، همراه پدرش
« سروژ وسکانیان» بر اثر بمبگذاری در خیابان شریعتی به شهادت رسیدند و خواهرش ژولیت هم به سختی مجروح شد.
نوجوان شهید جنگ
«آلن آبکار شاهنظریان»، 14ساله، 13مرداد 1361در بمباران میدان هفتم تیر به شهادت رسید. مراسم تشییع این نوجوان در تهران با شرکت اقشار مختلفی از مسلمانان و ارامنه برگزار شد.
مسنترین شهید
«هایگاگ موسیسیان»، متولد 1305شمسی بود. پسرش« ادموند»، خرداد 1360، در میدان هفتم تیر به شهادت رسیده بود و او در شهریور همان سال و در حوالی میدان هفتم تیر بر اثر شلیک منافقین به شهادت رسید.