یادداشت
بحران آب در غزه و نسل‌کشی توسط صهیونیست‌ها
سعدالله زارعی؛ کارشناس مسائل بین‌الملل و منطقه
اولین حقی که در حقوق بشر و منشور سازمان ملل مورد اشاره قرار گرفته است، حق حیات است که در اندیشه اسلامی و در سایر عقاید و فرهنگ‌ها نیز مورد توجه واقع شده است. حق حیات در این مفهوم ابتدایی وابسته به 4عنصر است که عبارتند از: آب، غذا، نور و هوا. به‌عبارتی وقتی سخن از دفاع از حق حیات به میان می‌آید یعنی آب، هوا، نور و غذا مورد دفاع واقع شده‌اند هیچ انسانی را نمی‌توان از این حقوق محروم کرد و هر حمله و تجاوزی به این عناصر، تجاوز به حقوق اولیه قلمداد می‌شود.
با این مقدمه‌ای که گذشت، چیزی که امروزه در سرزمین‌های اشغالی رخ می‌دهد این است که رژیم صهیونیستی با قطع آب و مانع شدن از انتقال آب به مردم غزه به تقابل با این مردم برخاسته و به جنگ و درگیری با نخستین و مهم‌ترین حقوق انسانی رفته است. موضوع رساندن آب و بحران آبی که امروزه مردم فلسطین با آن دست و پنجه نرم می‌کنند چیزی نیست که متأثر از فکر و اندیشه خاصی باشد و هیچ‌چیزی قابلیت منع آن را ندارد. لذا اسرائیلی‌ها از این جهت متهم به نسل‌کشی مردم فلسطین هستند. آنان هیچ‌گاه به‌وجود آوردن این وضعیت ناگوار آبی را نمی‌توانند به‌حساب دفاع مشروع یا واکنش نسبت به عملیات طوفان‌الاقصی بگذارند که در تاریخ 7اکتبر (15مهر) نیروهای مقاومت انجام دادند. حتی برخورداری هر انسان از حقوق اولیه، قابل تفکیک به دسته‌ها و گروه‌های مختلف هم نیست؛ یعنی یک انسان اگر زندانی هم باشد، پس از محاکمه عادلانه تا آخرین لحظه عمرش باید از این حقوق و عناصری که گفته شد استفاده کند و از آنها بهره ببرد، چون اسرائیلی‌ها در پی نابودی ملتی به نام فلسطین هستند، نه جنگ با گروه‌های مقاومت، هیچ تفکیکی را در میدان کار قائل نمی‌شوند و با اعمالی نظیر قطع کردن آب یا مورد هدف قرار دادن منابع آبی مردم غزه که حیات این ملت را تهدید می‌کند راه به‌سویی می‌برند تا آن هدف نابودسازی فلسطینیان راحت‌تر صورت گیرد.
علاوه بر این، اسرائیلی‌ها به هیچ عنوان نمی‌توانند از این جنایت شانه خالی کرده و فاجعه انسانی به‌وجود آمده را متوجه به جای دیگری بکنند. نوار غزه تا قبل از این شرایط در حد نیاز و با تمام دشواری‌ها آب خود را تأمین می‌کرد، اما امروزه اسرائیل نه‌تنها آب آنها را قطع کرده یا منابع آنان را به‌وسیله مورد هجوم قرار دادن حملات نظامی نابوده ساخته، بلکه آب فلسطینیان را مسموم و آلوده نیز می‌کند. همچنین رژیم صهیونیستی مانع از ورود آب به غزه هم می‌شود؛ به‌طوری که اگر کشوری بخواهد آب به آنجا منتقل کند یا مسئولیت آبرسانی را عهده‌دار شود اسرائیل با دخالت‌های خود مانع از این موضوع خواهد شد. قطعنامه‌ای که اخیرا 153کشور در آن خواهان آتش‌بس در غزه بودند، به خوبی حاکی از این است که یک جبهه عظیم جهانی نسبت به این وضعیت انسانی در غزه ازجمله بحران آبی معترض بوده و آن را محکوم می‌کند، اما به‌هرحال لابی چند کشور ازجمله آمریکا مانع از آن شد تا این فجایع انسانی در غزه پایان بگیرد و با وتوی آن، قطعنامه صادر نشد.
