سوسوی ستاره

در مورد کیفیت کوین یامگا هیچ بحثی وجود ندارد. او یک بازیکن متوسط رو به بالاست که معمولا روند مستمر و قابل‌قبولی دارد، قادر است در چند پست برای تیم‌هایش بازی کند، هرجا به‌کار گرفته می‌شود تأثیر خوبی دارد، توپ را مفت از دست نمی‌دهد، در امور دفاعی سختگیر است و در حمله هم زهردار به‌نظر می‌رسد. کوین یامگا با چنین شرایطی مقابل پرسپولیس هم به میدان رفت، دقایق طولانی مهدی ترابی را در مشت خودش نگه داشت و درنهایت با گل کردن پنالتی حساس لحظات پایانی، به دومین گلزن خارجی تاریخ استقلال در دربی تهران تبدیل شد. نمایش خوب یامگا در این بازی مورد ستایش قرار گرفته است اما در عین حال این ایفای نقش دلچسب یک حسرت را هم زنده کرد؛ اینکه چطور غیبت یامگا در 2دربی پایان فصل گذشته به زیان استقلال تمام شد و کار سرخپوشان را برای رسیدن به پیروزی راحت کرد. یامگا در نیمه‌اول دربی برگشت لیگ گذشته آسیب دید و تعویض شد. به جای او صالح حردانی به زمین آمد که نمایش خوبی نداشت و البته در غیاب یامگا در فینال جام‌حذفی نیز شاهد یک برد دیگر از سوی پرسپولیس بودیم. شاید اگر او بود، معادلات عوض می‌شد.