ستاره‌های کم‌سو

بر خلاف بعضی از اسم‌ها که در همه دوره‌های لیگ برتر مدام تکرار می‌شوند، نام‌هایی هم وجود دارند که آمدند، درخشیدند و برای همیشه محو شدند. شمس‌آذر قزوین در لیگ برتر 16تیمی ایران، تنها باشگاهی به شمار می‌رود که پیش از این تجربه حضور در لیگ برتر را نداشته است. شیوه رسیدن آنها به سطح اول فوتبال باشگاهی در ایران، خیلی‌ها را یاد انبوه تیم‌های فراموش‌شده این لیگ می‌اندازد. با این حال شمس‌آذر نخستین قدم‌هایش در این سطح را به خوبی برداشته است. آنها به جای هزینه سنگین، تیم متعادلی را به مسابقه‌ها فرستاده‌اند و به یک مربی جوان هم اعتماد کرده‌اند. این نشانه‌ها فعلا شمس‌آذر را از فهرست تیم‌های بر باد رفته دور نگه می‌دارند اما تاریخ، چیزی خلاف این را نشان می‌دهد.

  شهید قندی یزد (لیگ پنجم)
پنجمین دوره لیگ برتر ایران، یک مهمان کاملا ناخوانده داشت و شهید قندی یزد با صعودش به لیگ، خیلی‌ها را غافلگیر کرد. تیمی که تنها یک فصل در سطح اول فوتبال ایران دوام آورد و بعدها منحل شد. شهید قندی در تنها دوره حضورش در لیگ برتر، برای مدتی مجید جلالی را با سابقه قهرمانی لیگ روی نیمکتش داشت. بیشترین چیزی که از این تیم در ذهن‌ها مانده، کیفیت نامناسب چمن آنها در دیدارهای خانگی است!

  شیرین فراز کرمانشاه (لیگ هفتم)
خودش رفت اما مربی‌اش ماند. شیرین‌فراز تیمی نبود که در سطح اول فوتبال ایران دوام بیاورد اما سرمربی‌اش فراز کمالوند با رساندن آن تیم به لیگ برتر، نشان داد که مایه‌های تبدیل شدن به یک مربی خوب را دارد. آقای ف.ک، بعدها توانست صعود تاریخی تراکتور به لیگ برتر را نیز رقم بزند.

  مس سرچشمه (لیگ یازدهم)
به‌جز زدن یک گل زودهنگام به پرسپولیس، از این تیم هم چیز زیادی در خاطره طرفداران فوتبال نیست. مس سرچشمه در تنها فصل لیگ برتری بودن، خیلی زود سقوطش را حتمی‌ کرد. این تیم با شایستگی به لیگ برتر رسید اما نتوانست به خوبی خودش را برای رقابت در چنین سطحی آماده کند.

  گهر دورود (لیگ دوازدهم)
نصف لیگ گذشته بود و گهر دورود حتی یک بازی در شهر خودش انجام نداده بود. آنها بالاخره با همت و یاری همه مردم شهر بعد از مدت‌ها نخستین میزبانی فصل را تجربه کردند. گهر تیم عجیبی بود که به فهرست تیم‌های فراموش‌شده فوتبال ایران اضافه شد.