نفرین گرجی

از شگفتی‌های فوتبال، یکی هم همین است که به سرعت یک چشم بر‌هم‌زدن، جای دیو و دلبر در آن عوض می‌شود. اگر تا پیش از بازی با الدحیل از هواداران پرسپولیس می‌خواستی بازیکنان خارجی خوب‌شان در این سال‌ها را نام ببرند، حتما گئورگی گولسیانی به نامی مشترک در فهرست اغلب آنها تبدیل می‌شد. او فصل گذشته عملکرد درخشانی در پرسپولیس داشت، در دفاع مؤثر بود و با گل‌های حساسی که به ثمر رساند، در جدول برترین گلزنان تاریخ پرسپولیس در آسیا پیشروی جانانه‌ای کرد. نکته جالب اینجاست که اغلب گل‌های گولسیانی هم از روی نقطه پنالتی به ثمر رسید و او به‌عنوان یک پنالتی‌زن متبحر شناخته شد. این کاخ آرزوها اما یک‌شبه ویران شد؛ زمانی که گولسیانی تصمیم گرفت یکی از حساس‌ترین پنالتی‌های این سالیان پرسپولیس را به ریسکی‌ترین شکل ممکن به سمت سه‌کنج دروازه بزند. این ضربه به محل تلاقی دو تیر خورد و از دست رفت. بعد از آن هم گولسیانی اشتباه دوم را مرتکب شد و در کورس با اولونگا جا ماند تا بازی برای پرسپولیس 20‌دقیقه قبل از سوت پایان، تمام شود.
نکته‌ای که کل این داستان را عجیب‌تر می‌کند، صدمه‌ای است که پرسپولیس در لیگ از گولسیانی خورد. آنجا هم فدراسیون فوتبال سرخپوشان را بابت بر‌عهده‌گرفتن مالیات مدافع گرجستانی به کسر یک امتیاز محکوم کرد که طبیعتا ضربه سختی به تیم محسوب می‌شود. حالا گئورگی ناخواسته در دو جبهه به پرسپولیس لطمه زده و همه اینها در حالی است که شاید اگر حساب و کتاب اول فصل درست از آب در‌می‌آمد، او اصلا نباید برای قرمزها بازی می‌کرد. روی کاغذ قرار بود محمدحسین کنعانی‌زادگان و مرتضی پورعلی‌گنجی مدافعان میانی فیکس پرسپولیس باشند، اما مصدومیت سنگین پورعلی‌گنجی همه معادلات را به‌هم‌ریخت. گولسیانی به ترکیب برگشت و اتفاقاتی را رقم زد که به ذهن احدی خطور نمی‌کرد. بله، این فوتبال است؛ بی‌رحم و غیرقابل پیش‌بینی.