نخستین حک « ساخت ایران»
زمانی که هنوز زمینهای سعادتآباد بیابانی و خاکی بود، کلنگ ساخت کارخانه تولید نخستین دستگاههای تهویه هوای کشور زده شد. مهندس هدایتالله دهش، بنیانگذار ساراول و از پیشگامان صنعت تهویه مطبوع نوین ایران، با ساخت این کارخانه تحولی نوین در عرصه صنعت تهویه کشور ایجاد کرد تا آنجا که امروزه علاوه بر تامین بازار داخل کشور، بسیاری از محصولات این کارخانه به خارج از کشور صادر میشود. این شرکت مهندسی سال 1338کار خود را با مدیریت مرحوم دهش آغاز کرد. 2 سال بعد با خرید زمینی در محدوده سعادتآباد که آن زمان در میان اهالی بومی به ساداتآباد معروف بود، کارخانه تهویه مطبوع را راهاندازی کرد. ساختمان قدیمی این کارخانه هنوز هم در حوالی میدان کاج و خیابان شهرداری وجود دارد. ساخت چنین کارخانه بزرگی در محله باعث رونق و توسعه آن شد و بسیاری از جوانهای محل در این کارخانه شروع بهکار کردند.
در ابتدا مخازن آب و گازوئیل در این کارخانه تولید میشد و سپس با تولید دیگهای آب گرم فولادی گامی رو به رشد برداشت تا اینکه در سال 1354موفق به تولید فنکوئل شد و توانست وارد بازار رقابت با کالاهای خارجی شود. مهندس هدایتالله دهش توانست بهعنوان نخستین تولیدکننده تجهیزات تهویه مطبوع در خاورمیانه و ایران مطرح شود. بعد از پیروزی انقلاب اسلامی طی چند سال، مدیریت شرکت به دولت واگذار، ولی سال 1371دوباره به بنیانگذار آن برگردانده شد. مهندس دهش سال 1383برای توسعه کارخانه و افزایش تجهیزات و امکانات جدید، کارخانه را به جاده تهران- کرج منتقل کرد.
بسیاری از افرادی که در کارخانه مهندس دهش کار میکردند از خوشخلقی و نیکوکاری او یاد میکنند. او به ایرانی بودن وسایلی که استفاده میکرد بسیار اهمیت میداد. با اینکه امکان خرید ماشینهای خارجی و لوکس داشت همیشه با ماشین سمندش در تهران تردد میکرد. او تأکید داشت روی همه تولیدات کارخانه همچون فنکوئلها و سردکنها و سایر محصولات تهویه هوا حتماً «ساخت ایران» حک شود. در حقیقت او نخستین فردی بود که چنین جملهای را روی وسایل تولیدیاش حک کرد و او را مبتکر این کار مینامند. مرحوم دهش علاوه بر اینکه جوانان زیادی را جذب بازار کار کرد، مهندسان و مدیران صنعتی بیشماری را پرورش داد تا هرکدام شرکتهای خود را با محوریت تولید محصولات ایرانی راهاندازی کنند.
او را از جمله خیران گمنام تهران مینامند؛ مردی که خوابگاه دختران دانشگاه تهران را ساخت و همیشه سعی داشت اعمال نیک و خیرش از نظرها دور باشد. هدایتالله دهش سال 1402 در 99 سالگی درگذشت.