شهرهای ترشی ایران

راحله عبدالحسینی- ‌روزنامه‌نگار

 غرفه ترشی‌های متنوع و رنگارنگ همیشه پای ثابت نمایشگاه‌های سوغات استان‌هاست. فصل پاییز هم بازار ترشی انداختن در بیشتر مناطق کشور داغ است. این خوردنی خوشمزه علاوه بر اینکه سوغات منحصر به فرد یک استان است، راهی برای ایجاد کسب‌و‌کار خانگی و اشتغال‌زایی هم شده‌است. کشور ما یکی از قطب‌های تولید محصولات صیفی و سبزی در جهان است و بیش از 800هزار هکتار، زیرکشت محصولات صیفی و سبزی داریم. با صادرات محصولات صیفی و سبزی هم سالانه بیش از یک‌میلیارد و 300میلیون دلار ارزآوری می‌شود. به‌گفته حسین اصغری، مدیرکل دفتر محصولات علوفه‌ای و جالیزی وزارت جهادکشاورزی در سال زراعی ۱۴۰۲ - ۱۴۰۱ حدود ۲۵.۵میلیون‌تن سبزی و صیفی در ۶۶۴هزار هکتار سطح زیرکشت تولید شده که نسبت به سال گذشته ۳۰۰هزار تن افزایش داشته‌است. نجف دریابندری، نویسنده و مترجم هم در فصل 124کتاب «مستطاب آشپزی از سیر تا پیاز» طرز تهیه 30نوع ترشی را با تمام فوت و فن‌‌هایش آموزش داده‌است.

از شهر ترشی‌ها تا پایتخت تولید خیارشور
درحالی‌که تولید انواع و اقسام ترشی‌های خوشمزه و متنوع از ترشی گردو گرفته تا ترشی گلپر در همدان باعث شده همدان، شهر ترشی‌ها نامیده شود، برای سر زدن به پایتخت ترشی ایران باید راهی ونایی شویم؛ روستایی در بروجرد استان لرستان که خیارشورها و ترشی‌هایش زبانزد شده‌است.
در روستای ونایی صد‌ها کارگاه خانگی تولید خیارشور به‌صورت سنتی مشغول فعالیت هستند و اقتصاد روستا به تولید و صادرات این محصول متکی است. در روستای ونایی 250کارگاه تولید خیارشور به‌صورت سنتی سالانه 4هزار تن خیارشور تولید می‌کنند. ‌بخش عمده‌ای از جمعیت 5هزار نفری این روستا در همین کارگاه‌های خانگی مشغول فعالیت هستند.