در حصر نصر

بهروز رسایلی

شاید اگر پیش از مسابقه به هواداران پرسپولیس می‌گفتند تیم‌تان یک امتیاز از النصر می‌گیرد و عربستان را ترک می‌کند، خیلی از آنها خوشحال و راضی می‌شدند. به هر حال وضعیت سرخپوشان طی هفته‌های گذشته چندان مطلوب نبود و در مقابل، النصر در اوج قدرت قرار داشت. به علاوه کسب یک امتیاز هم امیدها به صعود را زنده نگه می‌داشت و همه اینها یعنی مساوی ریاض نتیجه بدی نبوده است. با این حال آنچه حالا باعث ایجاد نوعی احساس خسران نزد پرسپولیسی‌ها شده، 10نفره شدن النصر در دقیقه17مسابقه است. در حقیقت میزبان با احتساب اوقات تلف‌شده چیزی حدود 80دقیقه با یک بازیکن کمتر مقابل پرسپولیس بازی کرد و این یعنی قرمزها شانس خوبی برای بردن دیدار داشتند اما آن را از دست دادند.

   بیش از حد احترام گذاشتید
اینطور مواقع مربیان فرنگی اصطلاح جالبی دارند که می‌گوید«بیش از حد به تیم حریف احترام گذاشتیم». این عبارت زمانی استفاده می‌شود که تیمی بیش از اندازه لازم تحت‌تأثیر اسم و نتایج رقیب قرار گرفته باشد. به‌نظر می‌رسد پرسپولیس هم مقابل النصر در همین دام افتاد. در حقیقت سرخپوشان از اسم النصر و ستارگانش ترسیده بودند و با وجود در اختیار داشتن یک بازیکن بیشتر، هرگز چنان که انتظار می‌رفت روی دروازه حریف آتش نریختند. النصر صعودش را قطعی کرده بود و جمعه‌شب هم با الهلال بازی دارد. بنابراین آنقدرها عطش و اشتیاق برای کسب امتیاز در این بازی نداشت. نه اینکه پرسپولیس موقعیت ایجاد نکرده باشد اما حملات این تیم می‌توانست به‌مراتب بیشتر و خطرناک‌تر شود. به‌طور مشخص در دقایق پایانی نیمه اول و نیمه دوم، پرسپولیس به کسب مساوی مقابل میزبان رضایت داده بود. این در حالی است که النصر در مرحله گروهی لیگ قهرمانان فقط در بازی با پرسپولیس کلین‌شیت داشته و در 4مسابقه دیگر مجموعا 6گل دریافت کرده است. همه اینها یعنی اگر پرسپولیس واقعا اراده لازم برای بردن النصر را داشت، فرصت این کار دوشنبه‌شب به شکلی رؤیایی فراهم شده بود، اما حیف...

   نیمکت ضعیف
صد البته در کنار اراده، ابزار هم لازم است. پرسپولیس در کنار سپاهان جزو تیم‌های پرمهره فوتبال ایران به‌شمار می‌رود اما از یک سو مصدومیت برخی ستارگان مهم این تیم مثل مرتضی پورعلی‌گنجی، یاسین سلمانی و وحید امیری کار را سخت کرده بود و از سوی دیگر کل دارایی قرمزها مقابل رقیبی چون النصر قابل اعتنا نیست. زردپوشان عربستانی آنقدر ستاره دارند که سرمربی‌شان به‌خاطر محدودیت جا ناچار می‌شود یکی مثل تالیسکا را که همین حالا آقای گل لیگ قهرمانان آسیاست از فهرست خط بزند. در پرسپولیس اما هر تعویض، تیر زهرداری بود که بر پیکر تیم فرو می‌نشست و قدرت قرمزها را کاهش می‌داد. به‌عنوان مثال شاید اگر فقط عیسی آل‌کثیر که این روزها حتی در فهرست کلی سپاهان هم قرار نمی‌گیرد در اختیار پرسپولیس بود، شرایط این تیم به کلی فرق می‌کرد. پرسپولیس ابزار لازم برای تحقق رؤیاهایش را هم در اختیار ندارد و ناچار است گام به گام پیش برود. فعلا تنها امید آنها به صعود از مرحله گروهی و ترمیم نقاط ضعف تیم در پنجره زمستانی است.