بزن‌بهادری که مرید امام ره شد
حسن صالحی، معروف به حسن‌ببو، بچه محله انبار گندم، از نوچه‌های بزن‌بهادر طیب حاج‌رضایی بود. هرجا دعوا و مرافعه بود، دارودسته طیب و حسن‌ببو پای ثابتش بودند تا اینکه ماجرای 15خرداد سال 1342و نخستین جرقه‌های انقلاب اسلامی با قیام مردم در ظهر عاشورای همان سال برای اعتراض به انقلاب سفید در تهران و اعدام طیب حاج‌رضایی پیش آمد.
در این زمان است که حسن‌آقا هم تغییر موضع می‌دهد و از مریدان مکتب امام‌خمینی(ره) می‌شود. اردشیرآل‌عوض، محقق فرهنگ عامه، در این‌باره می‌گوید: «حسن صالحی همراه طیب این توفیق نصیبش می‌شود تا از همراهان امام شود. او در کوران مبارزات مردمی در سال1342دستگیر و زندانی شد، در زندان به‌دلیل همراهی با طیب و امام انگشت دست چپش را قطع می‌کنند. هرچند که حسن‌آقا یک انگشتش را از دست داد، اما همین ماجرا و زندانی‌شدنش باعث تحولی بزرگ در مرام و مسلکش شد و توبه کرد.»
به‌گفته این تهران‌پژوه، به حسن صالحی در دوران قبل از تحول، به‌دلیل سربه‌هوابودنش، لقب حسن‌ببو داده بودند، اما بعد از تحولش در زندان به کلی تغییر و مردمداری پیشه و در میدان بار‌فروشی تهران برای خودش حجره‌ای راه‌اندازی کرد و هیچ موردی از درگیری و رفتارهای گذشته‌اش را کسی از او ندید. حسن صالحی با پسران طیب هم که در انبار قلعه باسکول داشتند، ارتباط خوبی داشت. این را هم بگوییم که یکی از طوق‌کش‌های هیئت طیب بود.
