جنس غیربرزیلی

دیدید تیاگو سیلوا در 39سالگی در بازی با منچسترسیتی چه کرد؟ او یک گل به حریف زد و البته یک گل‌به‌خودی هم داشت. تیاگو روی یکی از گل‌های سیتی نتوانست خوب بپرد و اجازه داد آکانجی توپ را با سر وارد دروازه چلسی کند اما روی‌هم رفته عملکردش عالی بود. این مدافع برزیلی در کنار تدی شرینگهام، دین وینداس و رایان گیگز چهارمین بازیکن متفاوتی است که در 39سالگی یا ‌بالاتر در لیگ برتر موفق به گلزنی می‌شود.
چرا کیفیت فعلی تیاگو تا این حد مهم است؟ چون عمر مفید بازیکنان برزیلی نسبت به ملیت‌های دیگر خیلی پایین است. غیر از ریوالدو که از 30سالگی به بعد فوتبالش را در یونان، ازبکستان، آنگولا و برزیل سپری کرد و آنقدر فوتبالش را ادامه داد تا با پسرش همبازی شود، یا دنی آلوز که در 39سالگی پس از 2سال دوری از فوتبال اروپا، دوره‌ای کوتاه در بارسلونا بازی کرد، معمولا برزیلی‌ها عمر مفید فوتبالی کوتاهی دارند. حتی پله هم که تا 37سالگی در فوتبال دوام آورد، 2سال آخر فوتبالش را در کاسموس نیویورک و در لیگ سرگرمی آمریکا بازی کرد(پله هرگز در فوتبال اروپا حضور نداشت).
گفته می‌شود عمر مفید فوتبال بازیکنان برزیلی 30سال است. البته نیازی به گفتن نیست و دیده‌ایم چه بلایی بر سر ستاره‌هایی مثل کاکا، رونالدینیو و... در سن پسا‌30سالگی آمد. درباره مقایسه عمر مفید بازیکنان فوتبال در کشورهای مختلف هم شوخی بامزه‌ای می‌‌‌کنند و می‌گویند: «عمر مفید بازیکنان برزیلی 30سال است، بازیکنان آلمانی و فرانسوی 35سال، بازیکنان ایتالیایی 40سال و بازیکنان لاماسیا 20سال!» مورد آخر به چهره‌شدن پدیده‌های آکادمی بارسلونا اشاره دارد که جرقه‌ای می‌زنند و سپس محو می‌شوند؛ البته غیر از نسل طلایی دوران مسی.
برزیلی‌ها به این دلیل سن مفید فوتبالشان کم است، چون بیشتر مشغول خوشگذرانی هستند. روبینیو که 100بازی برای رئال‌مادرید و 28‌بازی ملی برای برزیل انجام داده بود و هفته گذشته حکم محکومیت 9ساله زندانش به‌دلیل شرکت در تجاوز گروهی صادر شد، یکی از پدیده‌هایی بود که زود هدر رفت. او تا فرصتی می‌یافت برای استراحت و خوشگذرانی به سواحل ریودوژانیرو برمی‌گشت. درباره نیمار هم وضع به همین منوال است. شگفت‌انگیزترین استعداد سال‌های اخیر فوتبال برزیل قدر خودش را ندانست. او هر سال حوالی نوامبر به بهانه‌ای از فوتبال جیم می‌شد تا در موعد تولد خواهرش در برزیل باشد و با دوستان‌شان تفریح کند. معمولا مصدومیت‌های واقعی یا ساختگی او را به این مقصود می‌رساند و اگر آسیب نمی‌دید، کاری می‌کرد تا دچار محرومیتی طولانی‌مدت شود.
بارسلونا چند سال پیش یک استعداد درخشان را به نام آرتور ملو خرید. سبک بازی‌ این بازیکن به بارسا می‌خورد اما او هنوز جرقه نزده بود که خاموش شد. ملو مدتی طولانی به‌دلیل مصدومیتی که توسط باشگاه اعلام نمی‌شد، از فوتبال و تمرینات دور بود تا اینکه بعدا فاش شد مشکل او مصدومیت نیست و دلیل غیبتش بیماری‌ای است که به‌دلیل رعایت‌نکردن نکات بهداشتی و روابط خارج از چارچوب به آن دچار شده است. ملو در نهایت با پیانیچ در یوونتوس معاوضه شد ولی در یووه هم احیا نشد. او بعدا به لیورپول قرض داده شد و سپس به فیورنتینا رفت.
گارینشا تکنیکی‌ترین بازیکن تاریخ فوتبال بود. گارینشا در کارخانه‌ کار می‌کرد اما همه از او متنفر بودند، چون کار نمی‌کرد و بیشتر مشغول بازی برای تیم فوتبال کارخانه یا سرگرم بگو و بخند با کارگران زن بود. گارینشا که در کودکی برای راه‌رفتن می‌لنگید، پای راستش 6سانتی‌متر از پای چپش کوتاه‌تر بود، پای چپش به سمت بیرون هم خمیده بود و ستون فقراتش ایراد داشت ولی با همان شرایط جسمی از همه هم‌دوره‌های خودش و شاید از همه بازیکنان تاریخ فوتبال بهتر بود. به او لقب فرشته داده بودند اما بیشتر شبیه شیطان بود؛ او الکلی بود و سیگاری. به همین دلایل بود که فوتبالش زیاد دوام نیاورد و بازیکنانی مثل پله و جرزینیو با توانایی پایین‌تر نسبت به او بیشتر در یادها ماندند و پیشرفت کردند.
تعداد زیادی از این‌دست ستاره‌ها و پدیده‌ها را می‌توان برشمرد که زود چهره شدند و زود از یاد رفتند. استثناهایی مثل دنی آلوز، کافو، روبرتو کارلوس، تیاگو سیلوا و... را نباید به‌عنوان قاعده درنظر گرفت. خود رونالدو نازاریو هم که بهترین یا یکی از بهترین مهاجمان تاریخ فوتبال بود، در اوج فوتبالش دچار آسیب‌دیدگی شدیدی شد و سبک فوتبالش را به‌کلی تغییر داد. او تا پیش از مصدومیت، بازیکنی بود که از وسط زمین همه را جا می‌گذاشت و دروازه‌بان را هم دریبل می‌کرد (84گلش را با دریبل دروازه‌بان به ثمر رسانده بود) اما پس از مصدومیت به مهاجمی ایستا و درون باکس تبدیل شد که البته در هر دو ورژن بهترین بود.
سیلوا در آث‌میلان یک قهرمانی در لیگ سری‌آ و یک سوپرجام دارد. در پاری‌سن‌ژرمن هم 7بار قهرمان لیگ یک شد، 6بار قهرمان جام‌حذفی، 6بار جام اتحادیه فوتبال فرانسه را برد و 7بار فاتح سوپرجام شد. او فصل 19-2018 با تیم پاریسی در فینال لیگ قهرمانان بازی کرد که به بایرن‌مونیخ باختند. این مدافع برزیلی سال بعد به تیم چلسی رفت و این‌بار قهرمان اروپا شد. سیلوا یک سوپرجام اروپا و جام‌جهانی باشگاه‌ها هم با چلسی به‌دست آورد. او با پیراهن تیم ملی برزیل سال2019 به قهرمانی ‌کوپا آمریکا رسید و سال‌2013 برنده جام کنفدراسیون‌ها شد. سیلوا در مجموع 514بازی لیگی در دوران فوتبالش داشته و 781بازی در همه رقابت‌ها. گل او به من‌سیتی گل شماره‌48 این مدافع بود. سیلوا فصل پیش در بازی‌های بزرگ چلسی مصدوم و تعویض می‌شد اما امسال باثبات‌تر شده است. او در تک‌تک دقایق این فصل برای چلسی به میدان رفته.
سیلوا به‌زودی هشتصدمین بازی‌اش را جشن خواهد گرفت. او در چلسی کاپیتان نیست و بازوبند بر بازوی ریس جیمز 23ساله بسته می‌شود.
قرارداد تیاگو سیلوا تابستان به پایان می‌رسد و او می‌تواند آزادانه به هر تیمی که خواست برود. مارسلو که اخیرا با فرومیننزه فاتح لیبرتادورس (لیگ قهرمانان باشگاه‌های آمریکای‌جنوبی) شده گفته است که دوست دارد سیلوا را به این تیم ببرد؛ جایی که سیلوا فوتبالش را از آنجا آغاز کرد.
مدافع برزیلی چلسی هم به گاردین گفته است: «در زمین من تا حدودی یک مربی هستم، درست است؟ وقتی بازی را از عقب نگاه می‌کنم، موقعیت‌های زیادی را می‌بینم و سپس به دیگران در مورد شرایط خاص هشدار می‌دهم. با کادر فنی و پوچتینو صحبت می‌کنم تا مرتکب اشتباه نشویم. گاهی اوقات، فقط ما در زمین می‌دانیم که چه چیزی اشتباه است و چه کاری را می‌توان بهتر انجام داد. موقعیت‌هایی وجود دارد که افراد خارج از زمین، با ذهنی روشن، خیلی بهتر آن را می‌بینند. این رابطه مهم است.» سیلوا با این توضیحات تأیید می‌کند که می‌خواهد بلافاصله پس از بازنشستگی حرفه مربیگری را آغاز کند. فعلا به‌نظر می‌رسد او حداقل تا 40سالگی جا دارد که به بازی ادامه دهد.

10گلزن مسن لیگ برتر
تدی شرینگهاموستهم، با 40‌سال و 268‌روز سن
دین وینداسهال‌سیتی، با 39‌سال و 235‌روز سن
رایان گیگزمنچستریونایتد، با 39سال و 86روز سن
تیاگو سیلواچلسی، با 39‌سال و 51‌روز سن
استوارت پیرسوستهم، با 38‌سال و 215‌روز سن
گراهام الکساندربرنلی، با 38‌سال و 183‌روز سن
مارک هیوزبلکبرن، با 38سال و 150‌روز سن
توغای کریم‌اوغلوبلکبرن، با 38‌سال و 99‌روز سن
مایک هارفوردویمبلدون، با 38‌سال و 35روز سن
گری اسپیدبولتون، با 37‌سال و 351‌روز سن


سقوط دسته‌جمعی
پس از اورتون 2باشگاه ثروتمند دیگر هم با خطر
سقوط یا کسر امتیاز روبه‌رو هستند
باشگاه اورتون به‌دلیل رعایت نکردن فیرپلی مالی (بازی جوانمردانه مالی) با 10امتیاز جریمه روبه‌رو شد و با 4امتیاز به رده 19جدول لیگ برتر سقوط کرده است. این جریمه چیزی شبیه کسر امتیاز در لیگ فوتبال خودمان است که پرسپولیس و سپاهان امتیاز از دست داده‌اند و استقلال هم در صف ایستاده است. فعلا باشگاه‌های ثروتمند و محبوب یوفا نظیر منچسترسیتی و پاری‌سن‌ژرمن از محرومیت و کسر امتیاز قسر در رفته‌اند اما ممکن است نوبت به آنها هم برسد.
اورتون زیان مالی 304میلیون پوندی‌اش را در یک دوره 3ساله ثبت کرده است. این مبلغ بسیار بیشتر از میزان مجاز ضرر 105میلیون پوندی است که توسط لیگ برتر تعیین شده. فرهاد مشیری، مالک داخل ویترین باشگاه انگلیسی است اما گفته می‌شود او نماینده عثمانوف، میلیاردر روس و رفیق ولادیمیر پوتین است که به‌خاطر فرار از محرومیت و ممنوعیت در بریتانیا، باشگاه را به نام دوست ایرانی‌اش زده است. این باشگاه اعلام کرده که سال 2022، 44.7میلیون پوند، سال 2021، 121.3میلیون پوند، سال 2020، 139.9میلیون پوند، سال 2019، 111.8میلیون پوند و سال 2018 هم 13.1میلیون پوند دچار زیان شده است.
در محافل رسانه‌ای و حقوقی انگلستان صحبت از این است که منچسترسیتی و چلسی هم با محرومیت‌های مشابه یا شدیدتر روبه‌رو می‌شوند. سقوط یا کسر 30امتیاز، سناریوی ممکن برای منچسترسیتی و چلسی است. منچسترسیتی به 115مورد نقض قوانین مالی لیگ برتر متهم است. شیخ منصور، مالک اماراتی باشگاه من‌سیتی مثل ناصر الخلیفی، مالک قطری باشگاه پاری‌سن‌ژرمن برای رفع و رجوع کردن حساب‌‌کتاب‌های باشگاه به سندسازی و تزریق پول از سوی شرکت‌های صوری اقدام کرده است.
در باشگاه چلسی اوضاع وخیم‌تر است. اسنادی به بیرون درز کرده که نشان می‌دهد علاوه بر دوران کنونی با مالکیت تاد بولی آمریکایی، در دوره آبراموویچ روس هم تخلفات مالی و پنهان‌کاری در این باشگاه اتفاق افتاده است. آبراموویچ به برخی از افراد مبلغی خارج از حساب‌های باشگاه پرداخت کرده بود. برای مثال، یکی از شرکت‌های آبراموویچ برای انتقال ادن هازارد به استمفوردبریج، مبلغ 7میلیون یورو خارج از چارچوب به‌حساب مدیر برنامه‌های این بازیکن واریز کرده بود. اگر تخلفات این 2 باشگاه اثبات شود، کسر 30امتیاز یا سقوط خودکار به دسته پایین‌تر یکی از گزینه‌ها خواهد بود.
چلسی فصل 21-2020 و 22-2021 ضرر 121 و 153.4میلیون پوندی گزارش کرد اما خوش‌شانس بود که فصل گذشته با توجه به فروش بازیکنانش ارقام خود را با قوانین سود و پایداری لیگ برتر تطبیق داد. در مورد فروش بازیکنان به عربستان هم ابهاماتی وجود دارد و اتهام پولشویی مطرح است.
با اثبات تخلفات باشگاه اورتون، 3باشگاه سقوط کرده به چمپیونشیپ در فصل گذشته، اعلام شکایت و ادعای خسارت کرده‌اند. آنها خواهان دریافت 300میلیون پوند از تافی‌ها هستند.
خبر دیگر در این زمینه حکایت از افشای ارتباط آبراموویچ با ولادیمیر پوتین دارد. مطابق اطلاعات لو‌رفته، رومن آبراموویچ با 2فرد که به‌عنوان «کیف پول» ولادیمیر پوتین شناخته می‌شوند، ارتباط مستقیم داشته است. مالک سابق چلسی هرگونه ارتباط با دولت روسیه را رد کرده بود اما اسناد جدید یک معامله 40میلیون دلاری بین او و نزدیکان پوتین را نشان می‌دهد. طی یک معامله محرمانه، سهام یک شرکت تبلیغاتی بسیار سودآور با مبلغی پایین‌تر از ارزش واقعی به 2نفر از نزدیکان پوتین انتقال یافته. یکی از این افراد سرگئی رولدوگین است؛ دوست صمیمی پوتین که به‌عنوان مدیر خانه موسیقی سنت پترزبورگ زمینه‌ساز ازدواج رئیس‌جمهور روسیه با همسر اولش شد. الکساندر پلخوف به‌عنوان دومین نفر رولدوگین را همراهی می‌کند. این 2 نفر توسط بریتانیا و ایالات متحده آمریکا تحریم شده‌اند.
قبل از کسر امتیاز، اورتون فقط 3.5درصد احتمال سقوط داشت و حالا این احتمال به عدد 34.1درصد رسیده است. این عدد آنها را بالاتر از بورنموث (29.4درصد) قرار می‌دهد اما شانس‌شان از 3تیم برنلی (80.6درصد)، شفیلدیونایتد (78 درصد) و لوتون تاون (70 درصد) کمتر است.
از نظر تاریخی، اورتون از بخت خوبی برای نجات از سقوط برخوردار است چون تنها باشگاه در تاریخ لیگ برتر است که پس از 12بازی اول در یک فصل 4امتیاز کسب کرده و از سقوط جان سالم به در برده. این اتفاق در فصل 95-1994 رخ داد؛ هرچند در آن فصل 42بازی انجام می‌شد. کویینز پارک رنجرز فصل 13-2012 پس از کسب 4امتیاز از 12بازی در رده بیستم قرار گرفت، درحالی‌که شفیلدیونایتد نیز فصل 21-2020 در انتهای جدول بود؛ البته آنها تنها یک امتیاز پس از 12بازی داشتند. اورتون با ‌شان دایچ روزهای خوبی را سپری می‌کند. تافی‌ها در 7بازی گذشته 4برد به‌دست آورده‌اند. بنابراین با توجه به اختلاف سطح‌شان با تیم‌هایی مثل لوتون، برنلی، شفیلدیونایتد و بورنموث بعید است گزینه نخست سقوط باشند.

    برخی رسانه‌های انگلیسی ادعا کرده‌اند که دولت انگلستان از اتهامات وارده به باشگاه منچسترسیتی و بررسی آن راضی نیست و سعی دارد این باشگاه را تبرئه کند زیرا این اتهامات دوستان آنها در کشور امارات را که یکی از متحدان این کشور در خاورمیانه است، ناخشنود کرده.