خانه‌های گردشگری ادبی ایران
فرقی نمی‌کند خانه تاریخی یک نویسنده معروف باشد، مقبره شاعری که شعرهایش را زیرلب زمزمه کرده یا لوکیشن داستانی که در کتاب محبوب‌مان خوانده، گشت و‌گذار در چنین مکان‌هایی در دسته گردشگری ادبی قرار می‌گیرد. مکان‌هایی که به دنیای ادبیات ربط پیدا می‌کنند، از پرطرفدارترین مقاصد گردشگری در همه دنیا و در کشور ما هم اماکنی پرتعداد هستند.
خانه نیما در یوش
مسافرانی که به مازندران سفر می‌کنند و اهل ادبیات هم هستند، حتما دیدن یوش، روستای زادگاه پدر شعر نوی فارسی را در برنامه سفر خود قرار می‌دهند. خانه پدری نیما یوشیج که نامش در شمار فهرست آثار ملی ایران ثبت شده، متعلق به نیما یوشیج یا علی اسفندیاری، فرزند ابراهیم نوری معروف به اعظام السلطنه و طوبی مفتاح و همچنین همسر عالیه جهانگیری خواهرزاده میرزا جهانگیر صوراسرافیل روزنامه‌نگار پرآوازه مشروطه ایران است. زادگاه این شاعر که آرامگاه او نیز شده، از بناهای زیبای دوره قاجار به‌شمار می‌آید. سیروس طاهباز، نویسنده و گردآورنده آثار نیما و بهجت‌الزمان اسفندیاری، خواهر نیما نیز در حیاط همین خانه، به خاک سپرده شده‌اند.
خانه شهریار در تبریز
خانه محمد‌حسین بهجت‌تبریزی (شهریار)، شاعر آذری‌زبان معاصر ایران که غزل‌ها و شعرهایش در قلب و ذهن‌مان مانده، یکی از جاذبه‌های گردشگری ادبی ایران است که زندگی ساده و حال و هوای این شاعر بزرگ در سال‌های آخر عمرش را برای‌مان تداعی می‌کند.در بازدید از این خانه تاریخی در تبریز، هنوز هم می‌توانید رختخواب، لباس‌ها و لوازم شخصی شهریار را ببینید. علاوه بر این، تبریز مهد شاعران بزرگ دیگری همچون پروین اعتصامی، خاقانی و صمد بهرنگی نیز هست. بیش از 500قطعه از آثار و لوازم شخصی شهریار مانند کتاب‌ها، کیف، عصا، آثار چاپ شده، دفترها و اوراق دست‌نویس آثار وی، نسخه قرآنی که توسط ایشان با خط نسخ نوشته شده، لوازم‌التحریر، وسایل شخصی و لوازم زندگی، آلبوم‌های عکس و انواع یادبودها و هدایای داخلی و خارجی این شاعر اندیشمند و فرزانه در معرض نمایش عموم قرار داده شده است. در قسمت زیرزمین موزه نیز عکس‌های استاد از دوران زندگی مختلف وی، واحد سمعی بصری و قسمتی برای استراحت مهمانان و بازدیدکنندگان موزه قرار دارد.
