به‌دنبال سرگرمی

در انگلستان همه از منچسترسیتی، آرسنال، تاتنهام یا حتی استون‌ویلا حرف می‌زنند، اما به‌نظر می‌رسد جذاب‌ترین تیم لیگ برتر چلسی است که در میانه جدول دست‌وپا می‌زند. آبی‌ها با 4برد از 12بازی، در رده دهم جدول قرار دارند و تنها پیروزی آنها در 4بازی گذشته مقابل تاتنهام 9نفره به ثبت رسیده، با این‌حال، بیش از هر زمان دیگری در دوران مالکیت تاد بولی و بعد از کنار‌گذاشتن آبراموویچ، به‌نظر می‌رسد اوضاع در استمفوردبریج رو به بهبود است. حداقل ماجرا این است که اگر طرفدار چلسی نباشید و بلیت بازی این تیم را بخرید، حسابی سرگرم می‌شوید و راضی ورزشگاه را ترک می‌کنید. آنها این روزها سرگرم‌کننده هستند.
تساوی 4-4 این هفته چلسی مقابل منچسترسیتی باعث شد پوچتینو برای سومین‌بار حضور تیمش در نیمه بالایی جدول را تجربه کند؛ آن‌هم به‌دلیل تفاضل گل بهتر نسبت به برنتفورد رده یازدهمی. چلسی - حداقل در حال‌حاضر- ماشین فتح جام نیست؛ همان چیزی که در بیشتر 2دهه گذشته بوده ولی انتظارات تغییر کرده. افرادی مثل رودری، گواردیولا و دیگران لب به تحسین این تیم گشوده‌اند. تاد بولی آمریکایی وقتی مالکیت باشگاه را در اختیار گرفت، جو زده شد و هر‌چه می‌توانست بازیکن خرید. گراهام پاتر و فرانک لمپارد نتوانستند خریدهای او را مدیریت کنند اما به‌نظر می‌رسد پوچتینو می‌تواند این کار را انجام دهد. بازیکنانی به تیم اضافه شده‌اند که با وجود قیمت‌های گزافشان چندان شناخته‌شده نیستند. از همه مهم‌تر آنها بسیار جوانند و به‌دلیل قراردادهای بلندمدت 6 تا 8ساله، می‌توانند سال‌ها آینده تیم را تامین کنند. بازیکنان بزرگ یا مشهور زیادی هم از تیم جدا شده‌اند؛ کانته، آسپلیکوئتا، اوبامیانگ، پولیسیک، هودسون اودوی، کواچیچ، جورجینیو، ادوارد مندی، لوکاکو، میسن ماونت، لوفتوس چیک و خیلی‌های دیگر.
در حال‌حاضر چلسی حداقل 10امتیاز با منطقه سهمیه لیگ قهرمانان فاصله دارد اما بیشتر بازی‌های سخت خود را پشت‌سر گذاشته است. تساوی پرگل 4-4 یکشنبه مقابل سیتی دست‌کمی از برد نداشت. بسیاری از تیم‌های دیگر ترجیح می‌دهند مقابل سیتی عقب بنشینند، به آنها اجازه دهند توپ را در اختیار داشته باشند و یک‌سوم دفاعی زمین خود را چنان شلوغ کنند که تیم پپ به‌سختی قادر به عبور باشد. این تاکتیکی است که برای برخی ‌تیم‌ها کارساز بوده؛ مثل همان کاری که ولوز با سیتی کرد و این تیم را در مولینکس با ضدحمله‌هایش 2بر یک برد اما ترس مقابل قهرمان فصل قبل اروپا با احتمال مرگ یکی است. یاران گواردیولا وقتی در بهترین حالت خود هستند، می‌توانند سر هر تیمی بلایی بزرگ بیاورند. گواردیولا به بازیکنانش یاد داده است که به هیچ تیمی رحم نکنند و تا جایی که می‌شود به آنها گل بزنند، چون اگر دست از گلزنی بکشند، این بی‌احترامی به تیم حریف خواهد بود. آنها 2فصل پیش در بازی با رئال‌مادرید وقتی از حریف پیش بودند و وینیسیوس از سمت راست خط دفاعی این تیم فرار کرد، گواردیولا کنار زمین دودستی محکم توی سر خودش کوبید چون می‌دانست از دست دادن برتری 3گله یعنی چه و در نهایت مقابل این تیم حذف شد. چلسی از پیروزی یک بر صفر آرسنال مقابل سیتی در ‌ماه گذشته الهام گرفت و پوچ تصمیم گرفت از روی دست آرتتا که خودش شاگرد گواردیولا بوده، کپی کند و بازی را به نیمه زمین من‌سیتی ببرد.
در بازی این هفته سیتی سهم نسبتا پایینی (با استانداردهای خودشان- 54.8‌درصد) از مالکیت توپ را در اختیار داشت و چلسی به‌دنبال این بود که بازی‌سازی حریف را با پرس در بالای زمین مختل کند. آنها بیش از هر بازی خود در این فصل روی توپ(244) پرس وارد کردند، درحالی‌که 9‌گردش بالای آنها دومین ترن‌اوور تحت این شرایط در تیم‌هایی بود که در این فصل مقابل سیتی بازی کرده‌اند (ترن‌اوور به‌معنای بازگشت در فاصله 40‌متری خط دروازه حریف).
بازیکنان سیتی معمولا ترجیح می‌دهند مسابقات را کنترل کرده و با پاس‌های خود سرعت بازی را تنظیم کنند، اما آنها یکشنبه نتوانستند این کار را انجام دهند. پس از بازی رودری، هافبک سیتی، به‌خاطر تبدیل این بازی به یک بازی انتقالی از چلسی تمجید کرد. سبک چلسی تیکی‌تاکا یا بازی مستقیم نبود، بلکه انتقالی بود. رودری در این خصوص گفت: «ما آنچه را که آنها می‌خواستند، بازی کردیم. آنها می‌خواستند انتقالی و سریع بازی کنند و برای این کار بازیکنان بهتری هم داشتند؛ سریع‌تر و قوی‌تر. ما مدل دیگری از بازیکنان را داریم. ما باید بازی را به میل خود انجام دهیم نه اینکه با خواست تیم مقابل بازی کنیم.»
در بازی این هفته توپ به‌قدری در حال تغییر مکان بود که سیتی مجبور شد نسبت به هر بازی دیگری در این فصل از لیگ برتر، اقدامات دفاعی(32)، پرس بیشتر(214) و پرس بیشتری در یک‌سوم پایانی(113) انجام دهد. بازیکنان سیتی فقط 477پاس بین هم ردوبدل کردند که کمترین رکورد آنها در یک بازی لیگ در این فصل بود. در مصاف با چلسی بازیکنان سیتی نمی‌توانستند بر بازی مسلط شوند. آنها وقتی توپ را عقب می‌بردند، نمی‌توانستند استراحت کنند و وقتی توپ را در اختیار داشتند، بسیار عصبانی‌ بودند.
در بازی با منچسرسیتی، چلسی 17شوت داشت که 2شوت بیشتر از سیتی بود. از شروع فصل 22-2021 این برای دومین‌بار بود که منچسترسیتی به حریفان اجازه می‌داد این تعداد شوت را داشته باشند. آخرین‌بار اواخر فصل پیش بود که برایتون دی‌زربی چنین بلایی را سر تیم گواردیولا آورد. در آن بازی که با تساوی یک-یک به پایان رسید، گواردیولا به‌دلیل در‌پیش‌بودن 2فینال حذفی و لیگ قهرمانان و همچنین قطعی‌شدن قهرمانی لیگ، از بازیکنانی که کمتر در طول فصل بازی کرده بودند، در ترکیب استفاده کرد.

چلسی امسال آغاز خوبی نداشت و در گلزنی هم با مشکلات زیادی روبه‌رو بود اما به‌مرور بهتر شد و در هفته‌های اخیر توانست لیورپول، تاتنهام، سیتی و آرسنال را متوقف کند یا ببرد. چلسی در 7بازی نخست در همه رقابت‌های این فصل 7گل به حریفان زده بود ولی در 8بازی بعدی 19گل به ثمر رساند. بازیکنان این تیم در 5بازی آخر در لیگ برتر 14گل وارد دروازه حریفان کرده‌اند که 2گل بیشتر از گل‌های منچسترسیتی است؛ این یعنی پیشرفت. آمار درست می‌گوید اما جدول نه؛ چلسی واقعا بهتر از آن چیزی است که جایگاهش در لیگ نشان می‌دهد. سخت است امسال بین تیم‌های جذاب چلسی، تاتنهام، آرسنال، لیورپول، استون‌ویلا، من‌سیتی و حتی برایتون تیمی را انتخاب کرد و دور بقیه را خط کشید.