ایران برزیلته!

وقتی تیم نوجوانان ایران در رقابت‌های جام‌جهانی در گروهی مشترک با برزیل و انگلیس قرار گرفت، خیلی‌ها تصور می‌کردند این تیم در مواجهه با 2قهرمان دنیا، شانس زیادی ندارد اما عصر شنبه در زمین بازی، نسل جدید فوتبال ایران پیش‌بینی‌ها را به هم زد. دیروز ایران نه‌تنها 3بار دروازه برزیل را باز کرد بلکه توانست یک بازگشت باشکوه مقابل این حریف نامی داشته باشد. بدون هیچ شک و تردیدی، پیروزی دیروز و کام‌بک تیم نوجوانان یکی از بهترین لحظه‌های تاریخ فوتبال ایران بود؛ نبردی که در آن، پسران حسین‌ عبدی از خود برزیلی‌ها، برزیلی‌تر ظاهر شدند!
بازیکنان تیم فوتبال نوجوانان ایران در نخستین دقیقه‌های بازی با برزیل، کمی تحت‌تأثیر شرایط بازی قرار گرفته‌ بودند و نمایش همیشگی را ارائه نکردند اما هر چه از زمان بازی گذشت، به بازی مسلط‌تر شدند و قدرت‌ واقعی‌شان را بیشتر به حریف نشان دادند. آنچه در ترکیب اولیه تیم ایران جلب توجه می‌کرد، غیبت مهم‌ترین ستاره تیم یعنی کسری طاهری بود؛ بازیکنی که به‌دلیل مصدومیت جزئی، نمی‌توانست در ترکیب اولیه تیم عبدی قرار بگیرد. برزیل به‌عنوان دومین تیم پرافتخار تاریخ جام‌جهانی نوجوانان، با ستاره‌های زیادی در این مسابقه حاضر شده بود. آنها در دقایق پایانی نیمه اول، در موقعیتی بهتر از ایران قرار گرفتند و توانستند 2بار دروازه قرمزها را باز کنند. رایان ویتور روی یک کرنر هماهنگ شده گل اول بازی را زد و ابوالفضل زمانی، دومین گل را وارد دروازه خودی کرد. به‌نظر می‌رسید تیمی که هم دیر گل خورده و هم گل به‌خودی زده، با روحیه‌ای فروپاشیده نیمه دوم را آغاز کند اما کاری که نوجوانان ایران در نیمه دوم انجام دادند، حیرت‌آور بود. آنها در پایان این بازی، همه امتیازها را از مدافع عنوان قهرمانی گرفتند. پیروزی مقابل برزیل، تجربه‌ای است که همه این بازیکنان می‌توانند برای سال‌ها در موردش حرف بزنند.

  چه کسانی تاریخ را نوشتند
اما این بازگشت تاریخی چطور رقم خورد؟ به‌نظر می‌رسد در نیمه‌دوم بازی حسین عبدی خیلی خوب توانست تیمش را به لحاظ روحی احیا کند، چرا که بازیکنان به محض زدن هر گل، به سراغ او رفتند و طوری در آغوش این مربی قرار گرفتند که انگار منتظر چنین لحظه‌‌ای بوده‌اند. آنها خودشان را باور داشتند و انگار می‌دانستند که قرار است در نیمه دوم، چیزی شبیه افسانه خلق کنند. وقتی یعقوب براجعه به بهترین شکل از سانتر از دست رفته نیما اندرز برای باز کردن دروازه استفاده کرد، نخستین نشانه‌های یک بازگشت بزرگ پیدا شد. گل دوم، شاهکار بازیکنی بود که همیشه در لحظه‌های حساس برای این تیم درخشیده است. کسری طاهری که در دقایق اول نیمه‌دوم به زمین آمده بود، ضربه آخرش را چنان مسلط به دروازه برزیل زد که انگار سال‌ها در سطح اول دنیای فوتبال بازی کرده است. به‌نظر می‌رسد او همین حالا حتی آمادگی حضور در تیم ملی بزرگسالان را نیز داشته باشد. ایران می‌توانست بعد از گل تساوی، عقب بکشد و برای به‌دست آوردن این یک امتیاز، به دفاع فرو برود اما ضدحمله‌های مرگبار تیم عبدی، نفس برزیل را گرفت. روی یک ضدحمله فوق‌العاده 3نفره، سر توپ و پاس عالی طاهری و البته ضربه تمام‌کننده اسماعیل قلی‌زاده، ایران به گل سوم نیز دست پیدا کرد. خود برزیلی‌ها هم آنچه را که در زمین می‌دیدند، باور نداشتند. این گل، البته موجب مصدومیت دوباره کسری طاهری و تعویض او شد. بعد از این گل، برزیل حملات زیادی انجام داد اما دروازه آرشا شکوری، بسته ماند و تیم ملی، یک نبرد جادویی را پشت سر گذاشت.

  امیدواری به آینده
محال است این نتیجه را از یاد ببریم. محال است این بازی رؤیایی را فراموش کنیم. هر اتفاقی که برای این تیم بیفتد، این بازی یک جواهر درخشان برای فوتبال ایران خواهد بود؛ جدالی که نشان داد لا‌به‌‌لای همه اخبار دوست‌نداشتنی در این فوتبال، ناگهان چقدر می‌توان به آینده امیدوار شد. فوتبال ایران، به همین پسران جسور تعلق دارد؛ به تیمی که دیروز در اندونزی، فوتبال را به برزیل یاد داد!

  نوبت انگلیس است؟
تیم ایران در گروه C‌ با تیم‌های برزیل، انگلیس و کالدونیای جدید هم گروه است. انگلیس دیروز کالدونیا را 10بر صفر برد و با 3امتیاز این بازی و با توجه به تفاضل گل بالا، در صدر جدول قرار گرفت. ایران هم با 3امتیاز بازی با  برزیل تیم دوم گروه است. حساس ترین بازی این گروه سه شنبه برگزار می شود؛ جایی که ایران باید مقابل انگلیس به میدان برود.