فروریختن دیوارهای بلند قلعه‌مرغی
زمین‌های قلعه‌مرغی که سال‌ها به‌عنوان منطقه نظامی، بخش وسیعی از منطقه 19را به‌خود اختصاص داده بود سال 1390به بزرگ‌ترین بوستان پایتخت تبدیل شد. تولد پادگان قلعه‌مرغی به زمانی برمی‌گردد که نخستین فرودگاه پایتخت در این محدوده ساخته شد. البته این فرودگاه نه برای توسعه حمل‌ونقل هوایی، بلکه برای فرود فقط دو هواپیمای انگلیسی ساخته شد. در تیرماه ۱۳۰۱ انگلیسی‌ها درخواست اعزام دو فروند هواپیما به تهران را داشتند و دولت وقت هم برایشان زمین‌های این محدوده از شهر را درنظر گرفت. نشستن و برخاستن طیاره‌ها باعث شده بود تا اهالی این محدوده را قلعه‌مرغی بنامند. سال‌ها مردم از کنار دیوارهای بلند آن رفت‌وآمد می‌کردند. این محدوده نظامی پتانسیل خوبی برای احیا و توسعه محله‌های اطرافش را داشت؛ محله‌هایی که به‌واسطه بافت فرسوده و تراکم جمعیتی با مشکلات زیادی روبه‌رو بودند. نکته مهم نبود فضای سبز و فقدان محلی برای برگزاری برنامه‌های فرهنگی و اجتماعی برای شهروندان این محدوده بود. متأسفانه تراکم جمعیتی این محدوده سال‌ها برای اهالی مشکلات زیادی ایجاد کرده بود. تبدیل این پادگان به فضای فرهنگی تفریحی بسیاری از این مشکلات را برطرف کرد.
