کوچه‌ زغالی‌ها

نه دیگر کسی از زغال برای گرم کردن خانه استفاده می‌کند و نه اثری از زغال‌فروش‌های یکی از معروف‌ترین کوچه‌های شمال تهران باقی‌مانده است.
در روزگاری که خبری از گاز شهری نبود و بخاری‌های نفتی هم جایی در خانه‌ها نداشت، ساکنان آبادی‌های شمیران برای گرم کردن خانه‌های خود از زغال‌فروشی‌های این کوچه زغال تهیه می‌کردند. زغال‌فروش‌ها هم زغال‌های مورد نیاز مردم را از شهرها و روستاهای شمال کشور تهیه کردند. آنها با اسب و الاغ و با مشقت بسیار زغال‌ها را از جاده‌های کوهستانی به تجریش می‌آوردند.
عباس صالحی، یکی از ساکنان قدیمی شمیران از حاج عباس، یکی از زغال‌فروش‌های معروف کوچه زغالی‌ها، یادی می‌کند و می‌گوید: «در این راسته چند زغال‌فروشی بود که شمیرانی‌ها تابستان و زمستان از این مغاز‌ه‌ها زغال تهیه می‌کردند. بازار زغال‌فروش‌های کوچه تا دهه 70و حتی وقتی که خیلی‌ها بخاری نفتی داشتند هم به‌راه بود. اما همین که گاز شهری به شمیران آمد، بساط زغال‌فروش‌ها هم به‌ تدریج جمع شد.»