مهریه؛ قصه پردردسر و بیپایان
درست همان موقع است؛ همان لحظهای که خطبه عقد جاری میشود و شما بهعنوان داماد دارید لبخند میزنید و کلهقند توی دلتان آب میکنند. وقتی عروسخانوم بله را میگوید، شما موظف شدهاید که مهریه تعیین شده را هر موقع که عروس اراده کند، پرداخت کنید.
قدیمترها اوضاع بدتر بود؛ مهریه هر مقداری که خانواده عروس میخواستند تعیین میشد و بعد، اگر داماد نمیتوانست آن را موقع طلاق پرداخت کند، باید راهی زندان میشد. از آنجا که زندانها پر شده بود از دامادهایی با جیب خالی، کمی تغییر در قانون مهریه ایجاد و مبلغ خاصی بهعنوان مهریه قانونی تعیین شد. این مبلغ 110سکه است و مهریه هرقدر که باشد، داماد بهصورت قانونی فقط 110سکه را باید بپردازد. در سالهای اخیر که قیمت سکه روزبهروز افزایش پیدا کرده، پرداخت همین 110سکه هم دشوار شده و به همین دلیل هم اکنون که دارید این مطلب را میخوانید، ۲۲۰۶مرد ایرانی بابت «مهریه» در زندان هستند. بیشتر این افراد نه برای پرداخت 110سکه که بهعلت تنگدستی در پرداخت انگشتشمار سکه در زندان بهسرمیبرند. با وجود اینکه قسطبندی مهریه در قانون دیده شده و کسانی که نمیتوانند مهریه را بهصورت یکجا پرداخت کنند، میتوانند آنرا قسطبندی کرده و ماهانه یک یا چند سکه را بپردازند، اما حالا بسیاری از افراد توان پرداخت اقساط مهریه را هم ندارند و به همین دلیل حکم جلبشان صادر میشود. از این حرفها که «مردها بهتر است قبل از عقد با توجه به شرایطشان مهریه را بپذیرند و خانواده عروس هم باید انصاف داشته باشند» بگذریم، گویا قانونگذاران باید یکبار دیگر در قانون مهریه تجدیدنظر کنند تا به این ترتیب از تعداد زندانیهای مهریه کاسته شود.