جام به صرف انتقام

بهروز رسایلی

شاید تورنمنت چهارجانبه اردن اهمیت چندانی نداشته باشد و بعدها هم در خاطر کسی نماند اما تقابل ایران و قطر در بازی نهایی این مسابقات حاوی حوادث و جزئیاتی بود که از آن یک رخداد خاص ساخت؛ جایی که تیم امیر قلعه‌نویی مخصوصا در نیمه دوم نمایشی جذاب ارائه داد و توانست با 4گل آخرین قهرمان جام ملت‌های آسیا را شکست بدهد.

   به کام کنعان
طبیعتا محمدحسین کنعانی‌زادگان را باید چهره اول این مسابقه دانست؛ کسی که شب بازی با قطر را تا آخر عمرش فراموش نخواهد کرد. داستان را همه می‌دانند؛ کنعانی‌زادگان در دوران سرمربیگری دراگان اسکوچیچ مدافع فیکس تیم ملی ایران بود و توانست کنار شجاع خلیل‌زاده به صعود ایران به جام‌جهانی2022 کمک کند. با این حال اسکوچیچ را برداشتند و کارلوس کی‌روش را آوردند و او هم در جام‌جهانی نه به کنعانی بازی داد و نه به شجاع. با قطعی شدن خروج کارلوس از ایران، کنعانی کامنت پرسروصدایی برای او گذاشت و این مربی را به «خیانت» متهم کرد. برخی به پشتیبانی از او پرداختند و البته خیلی‌ها هم به کنعانی تاختند. در چنین فضایی اینکه او مقابل قطر کی‌روش فیکس شود، تیم ملی کلین‌شیت کند و پرگل ببرد و تازه 2گلش را هم خود محمدحسین بزند، اتفاق بسیار جالب توجهی بوده است. او انتقامش را تمام و کمال گرفت، گو اینکه بازیکنان نزدیک به کی‌روش اجازه ندادند برنامه احتمالا خاصش را برای شادی گل اجرا کند!

  امیر نفس کشید
هرقدر نیمه دوم بازی با اردن برای امیر قلعه‌نویی و تیمش سخت گذشت و یک افتضاح فنی تمام و کمال بود، این تیم و این کادر در نیمه دوم مسابقه با قطر توانستند همه معادلات را عوض کنند و اثری درخشان بیافرینند. اگرچه قطر این اواخر نتایج کاملا ناامیدکننده‌ای گرفته‌اما باز هم 4گل زدن به این تیم آن هم در یک نیمه کار راحتی نیست. پس از مسابقه با اردن حجم اعتماد به تیم ملی قلعه‌نویی به پایین‌ترین میزان ممکن رسیده بود اما این برد مهم و پرگل برای امیر و کادرش زمان خرید تا بتوانند برنامه‌های تاکتیکی‌شان را در آرامش بیشتری جلو ببرند. افزایش اعتماد به نفس، حتی در مصاحبه پس از بازی قلعه‌نویی هم مشهود بود و این نکته را باید بزرگ‌ترین دستاورد تورنمنت اردن دانست.

  اما یک تذکر
حتما پیروزی 4گله تیم ملی مقابل قطر شیرین است اما هرگز نباید در باد آن خوابید و غره شد. تنها کافی است به یاد بیاوریم عنابی‌پوشان با هدایت کارلوس کی‌روش از 10بازی آخر خود فقط یکی را برده‌اند. آنها حتی سابقه شکست از هاییتی را هم دارند و از تیمی همچون پاناما نیز 4گل خورده‌اند! بنابراین بردن این تیم آنقدرها هم اتفاق بزرگی نیست و بر یک بحران عظیم در اردوگاه رقیب دلالت می‌کند. کیف این برد را ببرید و در فضای شادابی و افزایش امیدهای پس از آن به‌کار و تلاش ادامه بدهید اما بدانید رقبای بعدی تیم ملی ممکن است تا این اندازه هم «راحت‌الحلقوم» نباشند!