هم عهدی با امام و شهدا

مژگان مهرابی/ روزنامه‌نگار

فرهنگ ایثار و شهادت باید برای نسل‌های آینده زنده بماند؛ داستان حماسه‌آفرینی رزمنده‌هایی که با فداکردن جان خود از حریم کشورمان دفاع کردند. به همین منظور ویژه‌برنامه‌ای با عنوان اردوهای راهیان بهشت در نظر گرفته شده تا دانش‌آموزان با حضور بر مزار شهدا یاد و خاطره‌ی آن‌ها را گرامی دارند. افتتاحیه آن روز یک‌شنبه 23مهرماه برگزار شد. در این مراسم قریب به 3هزار دانش‌آموز حضور داشتند.

راهیان بهشت
برنامه راهیان بهشت در قطعه‌ی 50بهشت زهرا اجرا می‌شود. از صبح زود برگزارکنندگان مراسم حضور دارند و در تک و تاب هستند تا هر چه زودتر سن را آماده کنند؛ سنی راه‌اندازی شده از تعداد‌ زیادی کلاه سربازی و سنگری که نماد جبهه و جنگ است. چند قدم آنطرف‌تر هم یک ایستگاه صلواتی برپاست به صرف چای و شیرینی تا از دانش‌آموزان پذیرایی شود. ساعت از 8گذشته که اتوبوس‌ها یکی یکی از راه می‌رسد. با آمدن بچه‌ها از سکوتی که بر فضا حکمفرما بود خبری نیست. پسرها با شیطنت خود گویی موجی از شور و هیاهو ایجاد می‌کنند. در دست بعضی‌شان پرچم ایران است و بعضی هم سربند بسته‌اند. البته در میان آن‌ها کم نیستند بچه‌هایی که با شوخ طبعی سر به سر دوستان خود می‌گذارند تا اردو را دلچسب‌تر کنند.

مردم فلسطین باید مقاومت کنند
گشت و‌گذار در مزار شهدا ساعتی طول می‌کشد. وقت آن رسیده که بچه‌ها برگردند. اما متولیان مراسم راهیان بهشت نمی‌گذارند بدون پذیرایی راه آمده را بازگرداند. از پسرها دعوت می‌کنند به ایستگاه صلواتی بروند. یک استکان چای مهمان شهدا بودن طعم دیگری دارد. دانش‌آموزان حال دیگری دارند. دنیای‌شان با زمانی که وارد بهشت زهرا(س) شدند فرق می‌کند. احمد 14ساله اردوی راهیان بهشت را عاملی برای شناخت شهدا می‌داند. او از ظلم صهیونیست‌ها به مردم فلسطین ناراحت است و می‌گوید:‌ «مردم فلسطین باید مقاومت کنید. باید برای حفظ کشور خود بجنگید.» با این‌که اندام نحیفی دارد اما رشادت از چهره‌اش نمایان است. محمدعلی در ادامه صحبت‌های احمد با صدای بلند می‌گوید:‌ «من اگر در غزه زندگی می‌کردم با همه وجود از خانواده و میهنم دفاع می‌کردم.» و اینجاست که صدای مرگ بر اسرائیل دانش‌آموزان بلند می‌شود. گویی همه‌شان همین عقیده را دارند؛ «مردم فلسطین باید مقاومت کنند.»
اردوی راهیان بهشت با عنوان «هم‌عهدی با امام و شهدا» تا آخر آذرماه ادامه دارد.

میثاق با شهدا
با هماهنگی معلمان و مربیان دانش‌آموزان سر مزار شهدا می‌روند. با همه سروصدا و شلوغی که برپا می‌کنند اما به محض رسیدن به مزار شهدا آرام می‌گیرند. با دقت روی سنگ مزار را می‌خوانند. تاریخ تولد، تاریخ شهادت، محل شهادت. بعد نگاهی به عکس شهید می‌اندازند. خیلی از شهدا درست هم سن و سال خود آنها هستند و همین باعث می‌شود به فکر فرو روند. مربیان مدرسه هم بیکار نمانده و برای آشنایی بیش‌تر بچه‌ها با فرهنگ شهادت، درباره زندگی شهدای شاخص حرف می‌زنند.‌