چینیها و بلژیکیها در ایران خانه میسازند
شرکتهای چینی و بلژیکی طرحهایی برای ساخت صنعتی مسکن در ایران ارائه دادهاند که طبق پیگیری همشهری، مورد تأیید مرکز تحقیقات راهوشهرسازی نیز قرار گرفته است
احمد میرخدائی- روزنامهنگار
بحث حضور شرکتهای خارجی در نهضت ملی مسکن از آغاز این نهضت مطرح بوده؛ اما اکنون وارد فاز جدیدی شده و ضمن اینکه شرکتهای چینی و بلژیکی روی ساخت مسکن با هزینه 200 تا 300دلار برای هر مترمربع به تفاهم رسیدهاند، مرکز تحقیقات راهوشهرسازی نیز طرحها و فناوری پیشنهادی این شرکتها را تأیید کرده است. بهگزارش همشهری، در قانون جهش تولید مسکن و همچنین نهضت ملی مسکن که برخاسته از این قانون است، تمهیداتی برای حضور خارجیها در ساخت مسکن ایران اندیشیده شده است. اگرچه صنعت ساختمان ایران ازنظر اجرای پروژهها سابقه خوبی در ایران و سایر کشورها دارد، اما هم برای استفاده از شیوههای نوین تأمین مالی و هم بهرهمندی از فناوریهای جدید ساختمان، حضور خارجیها در طرحهای مسکنی کشور نیز طرفدارانی دارد که بهنظر میرسد بخشی از تلاشهای آنها به نتیجه نزدیک شده است. حسن تیزمغز، مشاور وزیر راهوشهرسازی در جذب سرمایهگذاری خارجی که بهتازگی در یک نشست تخصصی به تفاهم با خارجیها برای ساخت مسکن اشاره کرده بود، در گفتوگو با همشهری به تشریح جزئیات بیشتری از این ماجرا پرداخت که نشان میدهد احتمال اجرای پروژههای مسکنی با استفاده از توان خارجیها نسبت به قبل بسیار قویتر شده است.
تأیید طرح و فناوری خارجیها
حسن تیزمغز ، مشاور وزیر راهوشهرسازی در جذب سرمایهگذاری خارجی گفت: شرکتهای چینی و بلژیکی پس از بررسی شرایط تولید مسکن در ایران، قیمت نهایی خود برای ساخت پروژههای مختلف را با احتساب هزینههای آمادهسازی بین 200 تا 300دلار برای هر مترمربع اعلام کردهاند و تقاضای آنها ساخت حداقل 100هزار واحد مسکونی در هر تفاهمنامه است. حسن تیزمغز در گفتوگو با همشهری، افزود: شرکتهای متقاضی، فناوری پیشنهادی خود برای تولید مسکن را به مرکز تحقیقات راهوشهرسازی ارائه کردهاند و این مرکز آن را تأیید کرده است. او درباره مزیت فناوریهای پیشنهادی شرکتهای خارجی گفت: سرعت ساخت و مقاومت سازه در مقابل زلزله، 2فاکتور اصلی در فناوریهای ارائه شده از سوی این شرکتهاست و در ابتدای کار نیز زیرساختهای موردنیاز را برای تأمین نهاده موردنیاز این فناوری در کشور ایجاد میکنند و بعد از اتمام کار این زیرساخت در کشور باقی خواهد ماند؛ در حقیقت انتقال تکنولوژی و فناوری از این طرق انجام میشود.
نفت در برابر ساخت مسکن
حضور پررنگ خارجیها در مسکنسازی بعد از انقلاب ایران، در طرح مسکن مهر و با فعالیت شرکت ساختمانی و مهندسی کوزو ترکیه در شهرهای جدید تهران تجربه شد. این شرکت در پروژههای خود از شیوه قالب تونلی استفاده میکرد و بعدازآن شرکتهای ایرانی نیز در تعامل با این شرکت یا حتی با واردات اختصاصی این فناوری که معایب و محاسن خاصی داشت، ساخت با این شیوه را آغاز کردند. در نهضت ملی مسکن نیز از ابتدا به خارجیها چراغ سبز نشان داده شد که شرکتهای خارجی با درخواست جدی پایکار نیامدند؛ اما اکنون، طبق اظهارات مشاور وزیر راهوشهرسازی در جذب سرمایهگذاری خارجی، شرکتهای متقاضی ساخت مسکن خودشان قیمت 200 تا 300دلار را ارائه دادهاند و خواستار اجرای پروژههای بزرگ هستند. بهگفته حسن تیزمغز، مشاور وزیر راهوشهرسازی، مطالبات این شرکتها در ازای تولید مسکن نیز از طریق نفت تسویه خواهد شد و باید تمهیدات لازم در دولت و مجلس برای اجرای آن اندیشیده شود. او درباره شیوه حضور شرکتهای خارجی در ایران با احتساب تحریمها، اعلام کرد: خود شرکتها میدانند با چه پوششی وارد ایران شوند و حتی طراحی خود برای اجرای پروژه را نیز ارائه دادهاند؛ یعنی کار جدی است و اگر همراهیهای لازم انجام شود، عملیاتی شدن آن بسیار نزدیک است.
مسکنسازی خارجی مزیت قیمتی دارد؟
شرکتهای مهندسی و ساختمانی ایران، تجربههای بزرگی از ساختمانسازی در کشور و سایر کشور دارند و بهنظر نمیرسد در مورد ساخت نهضت ملی مسکن، ناتوانی یا کمبودی داشته باشند. دبیر کانون سراسری انبوهسازان با اشاره به اینکه هزینه ساخت 300دلار نسبت به قراردادهای فعلی نهضت ملی مسکن بالاست، گفت: ساختمانهای مرتفع و برج، هزینه ساخت بالاتری دارند و بهنظر میرسد رقم پیشنهادی 200دلار خارجیها برای این ساختمانها نباشد. فرشید پورحاجت در گفتوگو با همشهری، افزود: برای بناهای کوچک و بهاصطلاح ویلایی، نیازی به خارجیها یا فناوریهای خاص نیست و حتی سازندههای کوچک نیز با هزینه نزدیک به خارجیها و حتی کمتر تولید میکنند و در ساختمانهای بلندتر نیز خارجیها با قیمت پیشنهادی 300دلار، مزیت قیمتی نسبت به سازندگان داخلی ندارند. او درباره فناوری شرکتهای خارجی برای ساخت مسکن در ایران، اظهار کرد: فناوریها بهدنبال کاهش مدتزمان ساخت و افزایش مقاومت بنا هستند که مهندسان و شرکتهای ایرانی نیز آنقدر بضاعت دارند که با همین فناوریها ساختوساز کنند؛ اما اصل مهمتر این است که آیا استفاده از این فناوریها با اهداف نهضت ملی مسکن مطابقت دارد یا نه. پورحاجت ادامه داد: در حال حاضر گویا متولیان امر کمبود سازنده را عامل پیش نرفتن کار میدانند وگرنه در ایران حتی امکان صنعتیسازی و استفاده از پیشسازهها نیز وجود دارد؛ اما هزینه آن نسبت به ساختوساز معمولی بالاتر است.