اما و اگرهای جمع‌آوری پل‌های عابرپیاده در تهران

مهدی اسماعیل‌پور؛ روزنامه‌نگار

موضوع تحول در پله برقی‌های شهر تهران که با تأکید و پیگیری‌های شهردار در حال انجام است، بعضا با حواشی و چالش‌هایی روبه‌رو شده است. برای نمونه رئیس کمیسیون حمل‌ونقل شورای شهر تهران در جلسه شورای شهر از موضوع جمع‌آوری ۳۰‌پل عابرپیاده گلایه کرده است. جعفر تشکری‌هاشمی در تذکر پیش از دستور خود گفت: متأسفانه شهرداری تهران اقدام به جمع‌آوری پل‌های عابرپیاده کرده و در این مدت هم ۳۰‌پل جمع‌آوری شده است و این جمع‌آوری و سلب محل تردد امن سبب شده که شهروندان از لابه‌لای خودروها عبور کنند و این مسئله موجب بروز مشکلاتی خواهد شد و درعین‌حال با جمع‌آوری پل‌ها مردم را تشویق به بی‌نظمی و بی‌انضباطی می‌کنیم و این درحالی است که شاهد کاهش ایمنی تردد هم خواهیم بود.» در همین رابطه پیگیری‌ها از سازمان زیباسازی شهر تهران که از فروردین سال1401 مسئولیت پل‌های عابرپیاده به این سازمان واگذار شده است نشان می‌دهد اساسا بحث جمع‌آوری 30پل عابرپیاده درمیان نیست و همانطور که رضا صیادی، مدیرعامل سازمان زیباسازی اعلام کرده بود، فقط 8 پل عابر در سطح شهر تهران جمع‌آوری شده که این تصمیم هم طبق مطالعات و پیوست‌های ترافیکی است. صیادی در این رابطه می‌گوید: «تعدادی از پل‌ها در شهر تهران در سنوات گذشته با نگاه به‌عنوان سازه‌های تبلیغاتی به‌عنوان محل درآمد سازمان در تهران ایجاد شده بودند که سازمان زیباسازی نیز سال‌ها حامی وجود این پل‌ها بوده است اما پس از رصد و اخذ تأییدیه‌های ترافیکی که نشان‌دهنده تردد بسیار کم از روی این پل‌ها بود، این پل‌ها جمع‌آوری شدند. این اقدام با درنظر گرفتن منافع شهر و شهروندان صورت گرفت که منجر به جمع‌آوری 8‌پله برقی در تهران شد.»
طبق گفته‌های صیادی این کار حاصل مطالعات ترافیکی است و مجوز شورای‌عالی ترافیک را نیز دارد؛ اصولا بدون مجوز این سازمان تخصصی امکان نصب یا جمع‌آوری پل‌های عابرپیاده وجود ندارد. از سوی دیگر هزینه سالانه نگهداشت هر پل مکانیزه عابرپیاده با توجه به شرایط مختلف، از حدود 600میلیون تومان تا 2میلیارد تومان برآورد می‌شود که این مبالغ از بودجه عمومی شهر هزینه می‌شود. یعنی ممکن است یک پل مکانیزه به تعداد انگشت‌شمار عابر داشته باشد اما هزینه‌های سنگین نگهداری آن باید از جیب تمام مردم شهر پرداخت شود. همچنین صیادی تأکید می‌کند که پل‌های جمع‌آوری شده عموما در خیابان‌های کم‌عرض نصب شده بودند و به جای پل عابر می‌توان از چراغ عابر استفاده کرد.
درخصوص جمع‌آوری 30پل عابرپیاده، مدیرعامل سازمان زیباسازی عنوان کرد که بناست 30پله برقی با یونیت‌های ایرانی که طی قرارداد با یک تولید‌کننده داخلی بسته شده، تعویض شود که این مطلب این سوءتفاهم را ایجاد کرده است! نکته‌ای که باید به آن توجه داشت بهبود شرایط پل‌های مکانیزه در یک سال اخیر است. حدود 500یونیت پله برقی‌های شهر تهران، در شرایطی به سازمان زیباسازی واگذار شد که تقریبا نیمی از آنها به‌دلیل نقص فنی خاموش بودند و حدود 40درصد هم با توجه به مشکلاتی که داشتند و درنظر گرفتن مسئله ایمنی خاموش شدند. در فروردین‌1401 فقط حدود 10درصد پل‌های مکانیزه فعال بودند. اصل ماجرا این است که شهرداری تهران با مدیریت صحیح پل‌های عابر تهران بر پایه مطالعات و پیوست‌های ترافیکی، در کنار تعویض یونیت‌های معیوب و خراب و نوسازی با تکیه بر توان و ظرفیت شرکت‌های داخلی، با جمع‌آوری تنها 8پل غیرضروری و همچنین تبدیل پله‌های تعدادی از پل‌ها به رمپ 8درصد، علاوه بر اینکه به سال‌ها وضعیت نابسامان پل‌های عابرپیاده سر و سامان می‌دهد، در بحث هزینه‌های غیرضروری نگهداشت این پل‌ها که از بودجه شهر و جیب شهروندان است هم میلیارد‌ها تومان در سال صرفه‌جویی می‌کند.