جلال و پادشاهی حلال
وقتی فهرست نهایی تیمملی برای حضور در مسابقات جامجهانی روسیه اعلام شد، بدون تردید یکی از دو ابهام بزرگ آن مربوط به غیبت جلال حسینی میشد؛ ستاره خط دفاعی سرخپوشان که دو فصل بسیار موفق را در این تیم پشتسر گذاشت، اما دوران طولانیمدت حضورش در تیمملی درست در یکقدمی جامجهانی بهپایان رسید. جام بیستویکم قطعا میتوانست آخرین جامجهانی کاپیتان 37ساله پرسپولیس باشد، اما او با انبوهی از تجربه بعد از حضور در تمام مسابقات مقدماتی و دوستانه تیمملی به صلاحدید کارلوس کیروش از جمع مسافران روسیه خط خورد. تاریخ فوتبال جهان نشان میدهد چنین شوکی حتی به ستارههای نورس و بیستوچند ساله دنیا هم لطمههای جبرانناپذیری میزند و حداقل تا چند ماه آنها را در شرایط بد روحی و روانی نگه میدارد، اما قصه جلال انگار با همه فرق دارد. او که بعد از حذف از تیمملی حتی یک خط هم در مورد این اتفاق مصاحبه نکرد، درست مقارن با ایام برگزاری مسابقات مرحله گروهی، صبح و بعدازظهر با پرسپولیس تمرین بدنسازی میکند. انگار که حتی حاضر نیست شبها تا دیر وقت پای تلویزیون بنشیند و بازیها و حواشی جامی را ببیند که خیلیها فکر میکنند حق مسلم او بوده!
کافی است به گزارشهای تصویری منتشر شده از تمرینات پرسپولیس در سایت رسمی باشگاه سری بزنید تا انگیزه عجیب جلال توجهتان را جلب کند. باورکردنی نیست که یک فوتبالیست در نزدیکیهای خط پایان، به همین راحتی با حذفش از جامجهانی کنار میآید و قبول میکند که به جای پرس کردن ایسکو در کازان، احسان علوانزاده را در ورزشگاه کاظمی تحت فشار قرار بدهد. در همین تمرینات ساده اول فصل که مثلا بازیکنی مثل مهدی طارمی به آب و آتش میزد تا آنها را بپیچاند، در چشمهای جلال حسینی چنان انگیزهای برای توپگیری موج میزد که غیرقابل هضم است. بیهوده نیست که او پرافتخارترین بازیکن تاریخ لیگبرتر و یک ستاره استاندارد و کلیدی برای تیمهایش محسوب میشود؛ کسی که در این سن هم با وجود باقی ماندن یک فصل از قراردادش هواداران اصرار دارند هر چه سریعتر بار دیگر باشگاه با او تمدید کند. هر آدمی در هر جایگاهی اگر همینقدر پشتکار و سیریناپذیری داشته باشد، قطعا پایههای امپراطوریاش را بنا خواهد کرد؛ امپراطوری حلال که کمتر ردی از آن در ایران داریم. بخش بزرگی از جامعه ما متاسفانه درگیر آفت حاضریخوری وراحتطلبی است و در چنین اتمسفری امثال جلال حسینی واقعا «کیمیا» هستند.