ناعادلانه رقابت می‌کنیم
آرش رضاوند اعتقاد دارد نباید با مطرح کردن بحث قهرمانی، استقلال را تحت فشار گذاشت، آن هم در شرایطی که این تیم از حمایت تماشاگرانش محروم است
امیرحسین اعظمی
استقلال در چهارمین بازی فصل، موفق به شکست همنام خوزستانی‌اش شد تا 9امتیازی شود. آبی‌ها در حالی این برد را به‌دست آوردند که همچنان با مشکلاتی عجیب دست و پنجه نرم می‌کنند که مهم‌ترین آنها، اختلاف شدید جواد نکونام با علی خطیر است. البته بازیکنان استقلال ترجیح می‌دهند درباره این موضوع حرفی نزنند ولی آنها بعد از بازی دوباره به مشکلات مالی و عدم‌دریافت حق و حقوقشان اشاره کردند. با آرش رضاوند در میکسدزون ورزشگاه آزادی، در مورد پیروزی در برابر استقلال خوزستان و مسائل مختلف دیگر صحبت کردیم که او به سؤالات همشهری پاسخ داد.
بازی چطور بود؟
بازی سختی بود چون از حمایت هواداران بهره نمی‌بردیم و کیفیت چمن ورزشگاه آزادی هم افتضاح است. استقلال خوزستان هم در این بازی با سیستم 1-5-4 بازی می‌کرد و در ضدحملات چندبار ما را اذیت کرد. با این حال، خدا را شکر که 3امتیاز را گرفتیم و امیدوارم این روند را ادامه دهیم.
قبول داری وقتی با اختلاف یک گل برنده می‌شوید، هواداران راضی نمی‌شوند؟
شرایط ما با دیگر مدعیان قابل قیاس نیست. استقلال برای فصل جدید کادر فنی‌اش را تغییر داد و طبیعتا بازیکنان جدیدی هم به تیم اضافه شدند که همه ما در کنار هم نیاز به زمان داریم تا با یکدیگر هماهنگ شویم. با این حال، تا الان خوب امتیاز گرفته‌ایم و در بازی با سپاهان هم با اشتباه داوری باختیم. مطمئن باشید در ادامه بازی‌ها بردهای پرگل هم به‌دست می‌آوریم و شکل بازی استقلال بهتر خواهد شد. فصل گذشته در نیم‌فصل اول امتیازهای حساسی از دست دادیم و باید بگویم که در این مقطع، گرفتن امتیاز برایمان بسیار مهم است.
فکر می‌کردید چمن ورزشگاه آزادی بعد از استراحتی 2ماهــــه به چنیــن وضعیتی دچار شود؟
من با یکی از مسئـولان زمیـــــن صحبت می‌کردم که گفت قرار است خیلی زود زمین درست شود ولی در این سال‌ها هرگز چمن ورزشگاه را اینقدر بد ندیده بودم. ورزشگاه آزادی یک ویترین بود که همه تیم‌ها آرزو داشتند در این استادیوم بازی کنند ولی متأسفانه خرابش کردند.
در حال حاضر سپاهان به‌عنوان یک مدعی جدی، بازی‌هایش را با حضور هوادارانش برگزار می‌کند ولی استقلال و پرسپولیس از این امتیاز محروم هستند. آیا این یک رقابت ناعادلانه نیست؟
دقیقا این یک رقابت ناعادلانه است ولی در این زمینه نمی‌توان به سپاهان ایراد گرفت. همه‌‌چیز آنها روی روال است ولی متأسفانه استقلال و پرسپولیس از حمایت هواداران سود نمی‌برند. در بازی با سپاهان اگر تماشاگران در ورزشگاه نبودند، شک نکنید داور مسابقه خطا روی بازیکن ما را می‌گرفت و سپاهان صاحب آن پنالتی اشتباه نمی‌شد. مسئولان ما هم باید به فکر باشند و اگر قرار است این وضعیت ادامه پیدا کند، بهتر است باز‌ی‌های خانگی را در شهر مشهد انجام دهیم چون کیفیت ورزشگاه امام رضا(ع) خوب است. ما هم باید این حق را داشته باشیم تا از حمایت هواداران بهره ببریم. نه‌تنها سپاهان بلکه خیلی از تیم‌ها از حمایت هواداران بهره می‌برند ولی وقتی ما در ورزشگاه آزادی بازی می‌کنیم انگار بازی دوستانه انجام می‌دهیم.
از عملکرد خودت در این 4بازی راضی بودی؟
من همه تلاشم را انجام می‌دهم تا خواسته‌های کادر فنی را در زمین پیاده کنم. تیم ما بازیکنان جدیدی گرفته و کمی نیاز به زمان داریم تا با یکدیگر هماهنگ شویم.
به‌نظر تو استقلال می‌تواند در این فصل قهرمان شود؟
همه می‌دانند تیم ما چه مشکلاتی دارد و چندبار هم در این زمینه صحبت کردیم. شرایط واقعا سخت است و بهتر است وضعیت ما را با دیگر تیم‌هایی که دنبال قهرمانی هستند، قیاس کنید. جدا از مشکلاتی که داریم، چند بازیکن تأثیرگذار تیم هم جدا شده‌اند و هنوز بازیکنان مورد نظر کادر فنی هم به‌صورت کامل جذب نشده‌اند. نباید با مطرح‌کردن بحث قهرمانی، استقلال را تحت فشار بگذاریم. در ضمن صحبت از قهرمانی خیلی زود است. ما باید بازی به بازی جلو برویم و نتایجی بگیریم که هواداران خوشحال شوند.
استقلال در یک بازی نزدیک و پایاپای و درحالی‌که تعداد شوت‌های داخل چهارچوبش با حریف برابر بود، توانست مقابل استقلال خوزستان به برتری برسد و 3امتیاز هفته چهارم را هم بگیرد. آبی‌پوشان در این بازی به امید گل 1.31 رسیدند که بعد از بازی با ملوان دومین امید گل برتر آنها در این فصل بود. تیم نکونام در هر 4مسابقه فصل جدیدش امید گل بالاتر از یک داشته و البته امید گلش در 2بازی خانگی بالاتر از 2بازی خارج از خانه بوده است. تیم استقلال خوزستان نیز در این میدان به امید گل 0.82 رسید که رقم قابل‌قبولی برای این میهمان انتهای جدولی محسوب می‌شود. اما با درخشش حسین حسینی باز هم گل خورده استقلال کمتر از امید گلی بود که به حریف داد. تیم نکونام طی 4بازی مجموعا 3.88 امید گل به حریفان داده اما فقط یک گل خورده است.
در بازی 2استقلال، تعداد شوت‌ها بسیار نزدیک بود؛ استقلال تهران 8شوت زد که 2شوت این تیم داخل چهارچوب بود و استقلال خوزستان 7بار اقدام به شوتزنی کرد که این تیم نیز 2شوت داخل چهارچوب داشت و در این زمینه با میزبانش برابر بود. مالکیت توپ 54 بر 46 به سود استقلال تهران بود و در تعداد پاس نیز 407 به 340 برتری از آن تهرانی‌ها شد. دقت پاس شاگردان نکونام نیز 78درصد بود که نسبت به دقت 69.4درصدی شاگردان پورموسوی رقم بسیار بهتری است. بهترین بازیکن این میدان از نگاه متریکا مهدی مهدی‌پور بود که پاس گل تیمش را داد و در مجموع به نمره7.86 رسید. مهرداد محمدی و حسین حسینی نفرات بعدی بودند. در استقلال خوزستان نیز حسین ساکی با نمره7.26 بهترین بازیکن تیمش شد اما نمره‌اش از 3بازیکن برتر استقلال پایین‌تر بود.
ناپلئون آبی
جواد نکونام عاشق همین بردهای یک- هیچ است
بهروز رسایلی| نبرد خانوادگی 2 استقلال در هفته چهارم لیگ برتر، با برتری یک بر صفر تیم تهرانی همراه شد. این اتفاق در حالی رخ داد که همنام خوزستانی نمایش شرافتمندانه و قابل اعتنایی داشت و چه بسا از نظر فوتبالی حقش بود دست‌کم با یک امتیاز پایتخت را ترک کند. به هر حال استقلال تهران در روزی که خیلی از هوادارانش را به وجد نیاورد، به یک برتری یک بر صفر دست یافت تا با کسب 3امتیاز حیاتی راهی تعطیلات شود. این مدل بازی و این بردهای حداقلی شاید برای برخی مخاطبان کلافه‌کننده باشد اما دست‌کم می‌دانیم که جواد نکونام از چنین برتری‌هایی لذت می‌برد.
بهانه «ابزار ناکافی» موجه است؟
چه در بازی با سپاهان و چه مقابل استقلال خوزستان، عمده حملات استقلال مبتنی بر ارسال توپ‌های بلند روی دروازه حریف بود؛ سیاستی که در اصفهان نتیجه نداد اما در تهران تنها گل آبی‌ها را در برابر استقلال خوزستان ساخت. استقلال نهایتا به همین یک گل رضایت داد تا مثل دیدار خانگی اولش مقابل ملوان، باز هم یک برتری حداقلی به‌دست بیاورد. شاید بسیاری از استقلالی‌ها، حتی پیشکسوتان این تیم که از سبک بازی شاگردان نکونام راضی نیستند، موضوع را به ابزار ضعیف تیم ربط بدهند. با این حال واضح است که چنین توجیهی را در مورد همه مسابقات نمی‌توان به‌کار برد. به‌عنوان مثال تیم‌هایی مثل ملوان و استقلال خوزستان مگر ابزار بهتر و متنوع‌تری نسبت به استقلال تهران در اختیار داشتند؟ اما دیدیم که هر دو تیم نمایش سزاوارانه‌ای برابر میزبان ارائه دادند و بارها به شیوه‌های مختلف ایجاد خطر کردند. چه بسا اگر بازیکنان این دو تیم کمی خودباوری داشتند یا بخت و اقبال یارشان بود، دست خالی از تهران بیرون نمی‌رفتند. یعنی نکونام اندازه تارتار و پورموسوی هم ابزار ندارد؟ پس چرا نباید انتظار داشته باشیم غیراز توپ‌های بلند، شیوه‌های دیگر از حمله و تهاجم به دروازه حریف را از تیم نکونام ببینیم؟
منتظر تغییر نباشید
شاید برخی گمان کنند ابزار موجود استقلال همین است و با این نفرات نمی‌توان فوتبال بهتری ارائه داد. با این حال احتمالا اگر فهرست نفرات تیم پرستاره‌تر هم بود، استقلال جواد همین فوتبال را بازی می‌کرد؛ چنان که در فولاد پرمهره فصل گذشته هم چیزی نزدیک به همین نمایش‌ها را دیده بودیم. امسال و بعد از همان بازی هفته دوم در برابر ملوان، جواد نکونام تکلیف خودش را با همه انتقادها بابت پیروزی‌های ناپلئونی تیمش روشن کرد و گفت این حرف‌ها جنبه کلاهبرداری دارد. عین حرف‌های جواد این بود: «تیم‌هایی هستند که 15بازی را یک بر صفر می‌برند اما هیچ‌کس هیچ‌چیزی نمی‌گوید. در فوتبال 2تیم برای بردن بازی می‌کنند و فقط یک تیم می‌برد. یادم است سال گذشته استقلال در یک مسابقه یک بر صفر جلو بود و در کورس قهرمانی قرار داشت. من آن مسابقه را به‌عنوان یک مربی آنالیز می‌کردم. آنها بی‌محابا جلو رفتند تا گل دوم و سوم را بزنند اما گل مساوی را خوردند، اسم آن بازی را نمی‌برم، شاید درست نباشد.» همه اینها یعنی جواد علاقه‌ای به تغییر سبک ندارد و بعید است حتی اگر به قول معروف دستش از این هم بازتر شود، باز به شیوه دیگری از فوتبال رو بیاورد. او به وضوح می‌گوید نتیجه گرفتن از ارائه نمایش‌های تماشایی مهم‌تر است و حتی برای حرفش مثال هم می‌زند. او از استقلال پارسال سخن می‌گوید که مهدی قائدی و محمد محبی را هم در اختیار داشت اما به گمان نکونام در انتخاب استراتژی مناسب اشتباه کرد و گل مساوی را خورد. پس فعلا و تا اطلاع ثانوی، زنده‌باد بردهای یک بر صفر!
