پذیرایی ساده

زمانی بود که در ایام محرم، چای نذری در استکان‌های‌بلور کمرباریک به عزاداران داده می‌شد و بعد از شستن، برای گروه بعدی مورد استفاده قرار می‌گرفت. غذای نذری هم همینطور، معمولا در بشقاب‌های لعابی و ملامین پخش می‌شد و برای اینکه به دور بعدی برسد، عده‌ای دور هم و با سرعت ظرف‌ها را می‌شستند تا گروه بعدی زیاد معطل نشوند؛ این خود، شوری به همراه داشت که شاید نسل امروز آن را درک نکند، چون دیگر اثری از آن ظروف و آن دسته به‌اصطلاح ظرف شوی‌ها نیست. تمام آن استکان‌ها و بشقاب‌های شیشه‌ای و ملامین، جای خود را به ظروف پلاستیک یک‌بار مصرف داده‌اند که هیچ روحی ندارند. برای همین است که در پایان هر شب عزاداری، حجم زیادی از انواع لیوان، ظرف غذا، قاشق و چنگال‌های یک‌بار مصرف  تبدیل به زباله‌هایی می‌شود که می‌تواند آسیب زیادی به محیط زیست برساند .
از پیدایش و شروع استفاده از ظروف یک‌بار مصرف پلاستیک در کشور بیش از ۳۰سال می‌گذرد، اما در مدت این چند دهه، سرعت تولید این ظروف آنچنان سرسام‌آور بالا رفته است که میزان تولید آن به بالای صدها هزار تن در سال می‌رسد. با یک حساب سرانگشتی به ازای هر ایرانی در سال تقریبا ۱۰کیلو مواد نفتی به پلاستیک یک‌بار مصرف تبدیل می‌شود که با توجه به جدی نگرفتن بازیافت پسماند، میزان خیلی زیادی از این مواد پس از مصرف در طبیعت رها می‌شوند و هر ساله به همین مقدار یا بیشتر ظروف پلاستیک به مواد باقیمانده در طبیعت اضافه می‌شود که می‌تواند باعث خسارت‌های غیرقابل جبران به محیط‌زیست، منابع طبیعی و سلامت مردم شود.
پیشنهاد مسئولان این است که مردم در ‌ماه محرم و در مراسم عزاداری، از ظروف یک‌بار مصرف تجدیدپذیر مثل ظروفی که با کاغذ فشرده ساخته می‌شوند، استفاده کنند. این ظروف گران‌تر از ظرف‌های پلاستیکی هستند، اما ارزش دارد که کمی بیشتر خرج کنیم تا محیط‌زیستمان سالم بماند. ضمنا اگر می‌توانید، در این روزها به پاکبانان در جمع‌آوری زباله‌ها کمک کنید که خیر دنیا و آخرت دارد.