هیچ تابستانی نیست که در آن بحث قراردادهای کلان و نجومی بازیکنان فوتبال داغ نشود، اما داستان این پنجره کمی متفاوت‌تر است؛ از آن جهت که فدراسیون فوتبال در رجعتی تاریخی به یک قانون غلط و امتحان‌شده، بار دیگر برای باشگاه‌های لیگ برتری «سقف قرارداد» تعیین کرده است. سابق بر این سقف قرارداد برای بازیکنان به‌صورت مجزا اعمال می‌شد، اما حالا باشگاه‌ها به‌طور کلی باید از یک سقف خاص تبعیت کنند؛ به این ترتیب که قرارداد همه بازیکنان آنها باید زیر 300یا نهایتا 350میلیارد تومان (بسته به آسیایی بودن یا نبودن تیم‌ها) باشد. این قانون، حساسیت‌ها را در زمینه رقم قرارداد بازیکنان بالا برده و حتی طی چند روز اخیر اخباری در مورد استقرار نهادهای ناظر در باشگاه‌ها برای بررسی این موضوع منتشر شده است.
با این حال چیزی که هیچ‌وقت روشن نخواهد شد، پرداخت‌های غیررسمی یا زیرمیزی به بازیکنان است. آمار اینها را از کجا می‌خواهید دربیاورید؟ فرض کنید مدیران باشگاه، کارخانه یا هواداران حقیقی غیراز ارقام مندرج در قرارداد، مبلغ دیگری به‌صورت پنهانی به یک بازیکن بپردازند؛ چطور می‌شود آن را محاسبه کرد؟ تازه این قبیل پول‌ها برای بازیکن شیرین‌تر هم هست، چون مشمول مالیات نمی‌شود و زیر ذره‌بین هوادار هم قرار نمی‌گیرد. الان می‌گویند پرسپولیس (یا استقلال) باید کمک‌های مالی هواداران متمول خود را لیست کنند؛ چطوری؟ اصلا گیریم که باشگاه عدد را کم نوشت، از کجا می‌خواهید درستش را در بیاورید؟
پول شیرین پنهانی!
عارضه قابل پیش‌بینی قانون سقف قرارداد
در همینه زمینه :
