نکته بازی/ همه می‌خواهند شفاف‌سازی کنند

از ویژگی‌های فصل نقل‌وانتقالات یکی هم این است که همه می‌خواهند شفاف‌سازی کنند و حرف‌هایی دارند که قرار است بعدا بزنند. تجربه هم نشان داده این «بعدا» هرگز از راه نمی‌رسد و همه‌‌چیز فراموش می‌شود. مثلا مرتضی تبریزی که زمانی بمب نقل‌وانتقالات بود، در این پنجره تابستانی از گل‌گهر جدا شد و به آلومینیوم اراک پیوست. تبریزی در متن خداحافظی‌اش با سیرجانی‌ها نوشت: «در این فصل اتفاقاتی رخ داد که ترجیح می‌دهم بعدها در موردش صحبت کنم.» خیلی هم عالی. همزمان عیسی آل‌کثیر هم که از پرسپولیس جدا شد و به سپاهان پیوست، در یک استوری اینستاگرامی نوشت: «امیدوارم بعدها در مورد اتفاقاتی که رخ داد شفاف‌سازی کنم.» شما حرف هم نزنی، مردم داستان را می‌دانند!

خودتان باور می‌کنید؟
رضا درویش، مدیرعامل پرسپولیس در تازه‌ترین اظهاراتش به ماجرای جدایی عیسی آل‌کثیر از جمع سرخپوشان ورود کرده و گفته: «سقف قرارداد ما 15میلیارد تومان است و به عیسی هم همین مبلغ را پیشنهاد کردیم، اما او نپذیرفت و احتمالا با چند میلیارد بیشتر راهی سپاهان شد.» در مورد عیسی حرفی نداریم، اما پرسش اینجاست که وقتی او سقف قرارداد 15میلیاردی را نپذیرفته و با چند میلیارد بیشتر به اصفهان رفته، چطور باید باور کنیم علیرضا بیرانوند با وجود پیشنهادی 3برابر بالاتر از سقف پرسپولیس همچنان سرخپوش باقی مانده و با همین عدد قرارداد بسته است؟ این تناقض، خودتان را آزار نمی‌دهد؟ لابد می‌گویید تعصب دارد؛ بله، از فسخ یکطرفه‌اش روشن بود!

ما از این چیزها زیاد دیده‌ایم
بعد از آنکه جواد نکونام در یک مصاحبه آتشین حسابی به شرایط استقلال تاخت و حتی به‌طور غیرمستقیم علی خطیر را هم مورد نوازش قرار داد، سرپرست تازه‌وارد باشگاه واکنش مثبتی به داستان نشان داد: «بزرگ‌ترین حامی نکونام هستیم. من و جواد از کودکی هوادار استقلال بودیم و در کنار هم این تیم را به جایگاه اصلی‌اش می‌‎رسانیم.» امیدواریم همینطور بوده باشد. در مجموع اما تجربه نشان داده زیاد نباید به حمایت‌های لفظی مدیران از سرمربیان دل خوش کرد. در همین استقلال حجت کریمی روزی 20 بار قربان قد و بالای ساپینتو می‌رفت، اما بعد از جدایی او هر چه نسبت زشت بود نثار مربی پرتغالی کرد! به جای حرف زدن، کار کنید.