
این زنان موفق
معرفی بانوانی که با راهاندازی کسبوکار خانگی خود ازمیراث کشور محافظت کردهاند

زنان به گواه تاریخ ثابت کردهاند در عرصههای مختلف از مردان هیچ کم ندارند و چه بسا که مؤثرتر میتوانند وارد میادین علمی و عملی شوند. یکی از این میادین که بارها و بارها زنان در آن خوش درخشیدهاند، میدان کسب و کارهای خانگی است؛ کسب و کارهایی که در ابتدا شاید ساده و با درآمدی محدود بهنظر آیند، اما در ادامه و باتوجه به ویژگیهای زنانه ازجمله دقت، اراده و خلاقیت، موفقیتهای بزرگ پدید آوردهاند. تعداد بانوانی که پدیدآورنده این موفقیتها هستند، کم نیست و مصادیق بسیاری از آنها را میتوان برشمرد که کسب و کار خود را با امکانات پایه و سرمایه ناچیز از کنج و زاویه خانهها آغاز کردهاند و با عبور از فراز و نشیبهای متعدد به برندهای نامآشنای ملی و جهانی تبدیل شدهاند. حال به معرفی چند بانوی موفق در حوزه کسبوکارهای خانگی پرداختهایم که ضمن رونق اقتصادی، میراث ملموس و ناملموس کشور را احیا کردهاند.
باغچهای پربرکت
مژده سرچشمهپور، بانوی کارآفرین اهل رفسنجان استان کرمان است که کسب و کار خانگیاش را با ایده کشت گیاهان دارویی و رواج استفاده از آنها آغاز کرد. او از دهه 80 کسب و کار خانگی خود را با کشت گیاهان دارویی در باغچه کوچک حیاط منزلشان به راه انداخت و با سرمایهای اندک و بعد از تجربه چندین شکست، ناامید نشد و بالاخره توانست در بازار ثبات پیدا کند. زمین کشتاش را از باغچه حیاط به زمینی بزرگ در روستایی نزدیک برد و با تولید 40نوع گیاه دارویی و عرضه چیپس میوه بدون افزودنی به کار ادامه داد. این بانوی نمونه همچنین طرح فرآوری پیاز و سیر مازاد را به خط تولید رساند تا با ایجاد ارزش افزوده در این محصولات زحمات یکساله کشاورزان هدر نرود. کسب و کار خانگی بانو سرچشمهپور بعد از ثبت برند، دریافت اصالتنامه از بنیاد اروپا و صادرات به کشورهای دیگر، حسابی رونق یافته است.
شغل خانگی بانوانِ ترشترین روستای ایران
ونایی نام روستایی از توابع شهرستان بروجرد استان لرستان بود که از سال 1397با توجه به قانون تقسیمات کشوری به شهر تبدیل شد. شهری با آب و هوایی خوش که با عنوان پایتخت و یا قطب خیارشور و شور ایران شناخته شده است. چرا که مردان در این شهر، روی زمینهای کشاورزی خود با محصول غالب خیار سرگرم کار هستند و بانوان نیز در منازل، کارگاههای خانگی تولید خیارشور و انواع ترشی به راه انداختهاند. بیش از 30سال است که بالغ بر 80درصد بانوان این شهر حاصلخیز کسب و کار خانگی تولید خیارشور مرغوب و صادراتی خود را از گوشه یکی از اتاقهای خانه یا حیاط آغاز کردهاند. بانوانی که حالا توانستهاند در سایه همان کسب و کار کوچک و بومی بیش از 250کارگاه مجهز تولید خیارشور و ترشی راهاندازی و سالانه 4هزار تن خیارشور روانه بازارهای داخلی و خارجی کنند.
از دار قالی کنج خانه تا آموزشگاه تخصصی
مینا عبدی، بانوی موفق دیگری است که کسب و کار خانگیاش را با گره بر نخهای رنگارنگ دار قالی کوچک کنج خانه آغاز کرد. او سال 1380بعد از فارغالتحصیلی از دانشگاه در رشته روانشناسی تصمیم گرفت به هنر بپردازد. مدتی سرگرم خیاطی شد و بعد به قالیبافی روی آورد. گرههای نخست را از یکی از همسایگان فرا گرفت و با گرههای دیگر در آموزشگاه آشنا شد. سفارش میگرفت و قالیهایی با طرحهای سنتی میبافت. از آموزش به علاقهمندان هم دریغ نمیکرد. تا اینکه سرش شلوغ شد و یک دار قالیاش به چند دار رسید. عبدی با فروش طلاهایش و دریافت وام، کسب و کار خود را از کنج خانه به واحدی تجاری و مستقل انتقال داد و بانوان بافنده بسیاری را دعوت به کار کرد. او این روزها ضمن تکمیل تحصیلات خود در رشته روانشناسی بهعنوان بانوی کارآفرین برتر استان، تولیدکننده هنرمند و احیاگر صنعت فرش ایران شناخته میشود.
به بهانه دستپخت دلپذیر و مهماننوازی گرم
خاور جربانیان، اهل روستای سرولات استان گیلان است که ماجرای شروع کسب و کار خانگیاش به دستپخت دلپذیر و مهماننوازی گرم او از زوجی گردشگر بازمیگردد. این بانوی موفق که صاحب یکی از پرآوازهترین رستورانهای شمالی کشور است، روزی با روی خوش درست مانند کوکبخانم خوشسلیقه و معروف داستانی از درس فارسی دوم دبستان دهه 60، پذیرای زوجی جوان میشود که راه را گم کرده بودند. وصف مهماننوازی آن روز خاورخانم با آن خوراکهای محلی به واسطه همان زوج، به شهرهای دیگر میرسد و مهمانها و گردشگران بسیاری به خانه باصفای خاورخانم سرازیر میشوند. استقبالی گسترده که بانوی کارآفرین گیلانی را به فکر توسعه کسب و کار خانگی خود و احداث رستورانی در همان حوالی انداخت. رستوران معروفی که شاید باورش سخت باشد، سنگ بنایش همان آشپزخانه کوچک خانه خاورخانم با آن اجاق گاز فرسوده است.