گره‌خوردن معیشت 937 هزار خانوار به مراتع ناپایدار

زهرا رفیعی-روزنامه‌نگار

دنیای بی‌مرتع جای ترسناکی است؛ هر بارانی به سیل و هر نسیمی به توفان گردوغبار تبدیل می‌شود. مرتع که نباشد هیچ آبخوانی آب نخواهد داشت، امنیت غذایی انسان، دام و حیات‌وحش که جای خود. وسعت مراتع به‌عنوان گسترده‌ترین اکوسیستم‌های خشکی، با عوامل مختلف اقلیمی و انسان‌ساخت در همه جای دنیا روزبه‌روز کاهش می‌یابد. مصرف بیش از توان اکولوژیک مراتع این روند را تسریع کرده است.مراتع به‌دلیل ایجاد یک اکوسیستم یکپارچه علاوه بر تولید و حفاظت خاک و آب از تأثیر فرسایش آنها می‌کاهند. به‌گفته مدیرکل امور مراتع سازمان منابع طبیعی و آبخیزداری حدود 5.6برابر بیش از ظرفیت مجاز از مراتع کشور بهره‌برداری می‌شود. به این معنا که به جای اینکه 167هزار خانوار در سطح مراتع کشور باشند، 937هزار خانوار حضور دارند و از محصولات این عرصه طبیعی بهره‌برداری می‌کنند؛ این در حالی است که درصورت بهره‌برداری بیش از توان اکولوژیک، مراتع کم‌کم از بین می‌روند و ده‌ها سال طول می‌کشد تا خود را احیا کنند.