برادران مدافع حقوق معلولان‌

ابوذر چهل امیرانی

با اینکه نابینایند، اما چشم خیلی‌ها را به دنیای عرفان و علم باز کرده‌اند. «بهمن و بهروز افروز» ۲برادر نابینای ساکن محله ابوذر منطقه۱۷، به الگوی نه‌تنها نابینایان بلکه دیگر همسایگان هم تبدیل شده‌اند.

بهروز دکتری ادبیات فارسی دارد و یکی از معلم‌های موفق مدرسه استثنایی شهید محبی است. البته فعالیت او به تدریس ختم نمی‌شود؛ چراکه خانواده‌هایی که فرزند نابینا دارند، سراغ او رفته و برای موفقیت فرزندشان از او راهنمایی می‌گیرند. ۱۵۰کتاب صوتی هم برای این قشر از افراد جامعه ویرایش و منتشر کرده و فنون رایانه را به بیش از ۲۰۰نابینای ساکن مناطق مختلف تهران آموزش داده است. اجرای طرح‌های تحقیقاتی مختلف برای کودکان و نوجوانان هم از دیگر فعالیت‌های اوست و یکی از داوران جشنواره شعر «جامه ارغوانی» بوده است.
بهمن هم در رشته الهیات تحصیل کرده و در کلاس‌های مرحوم آیت‌الله‌ بهجت، آیت‌الله‌ دوزدوزانی، امجد و مجتهد تهرانی شرکت کرده است. لباس روحانیت به تن کرده و توانسته ده‌ها نوجوان و جوان منطقه۱۷ را با سخنرانی‌هایش مجذوب مذهب و فعالیت‌های مسجدی کند. همین رویه را در ‌هیئت‌های علمدار، شاهزاده علی‌اکبر(ع)، حضرت علی‌اصغر(ع)، عشاق‌المهدی(عج) و فاطمیون پیش گرفته و برای نوجوانان و جوانان مسائل روز را تشریح و به افزایش آگاهی آنها درباره مسائل اجتماعی کمک می‌کند.
بهروز افروز که سال۱۳۹۵ رتبه برتر آزمون ورودی آموزش و پرورش شهر تهران را کسب کرده، همانند برادرش مدافع حقوق معلولان هم هست. او هرجا که مسئولان شهری را ملاقات می‌کند، طرح و پیشنهادهایی به آنها می‌دهد تا با اجرای آنها، توان‌یاب‌ها امکان تردد آسان‌تری در معابر و محله‌ها داشته باشند. او می‌گوید:‌ «بعضی از مسئولان رسیدگی به امور معلولان را جزو وظایف قانونی خود نمی‌دانند، این درحالی است که مدیریت شهری، مناسب‌سازی معابر را برای آسایش معلولان انجام می‌دهد که جای قدردانی دارد. با وجود این، بهتر است برای رسیدن به نتایج بهتر، پژوهش‌های علمی بیشتری انجام و از معلولان برای اجرای طرح‌های شهری نظرخواهی شود.»
بهمن افروز هم معتقد است تا زمانی که آمار دقیقی از تعداد معلولان و نیازهای آنها جمع‌آوری نشود، ممکن است خدمت‌رسانی به این قشر از افراد جامعه به‌درستی انجام نشود.