حراج برای مهاجرت به مرکز

هلیا نصیری
نبود امکانات، محدودیت‌های اجرا در شهرهای مختلف،  اعمال سلیقه از سوی نهادهای غیرفرهنگی در اجرای نمایش‌ها، محافظه‌کاری برخی از مسئولان، نبود هزینه کافی و دیده نشدن تئاتر به‌عنوان یک شغل، بسیاری از هنرمندان جوان و مستعد را ناگزیر به مهاجرت به پایتخت کرده است؛ مهاجرت‌هایی از جنس استیصال که در این روزگار با مسائل اقتصادی گره خورده و عرصه را بر هنرمندان شهرستانی تنگ کرده است. مهدی ضیاچمنی هم از آن دست هنرمندان تئاتری است که حالا برای گذران زندگی تندیس اهدایی از جشنواره تئاتر فجر را به حراج گذاشته تا با هزینه‌اش بتواند به زندگی تئاتری خود در تهران ادامه دهد. او که از هنرمندان تئاتر مشهد است به همشهری می‌گوید: «افراد زیادی در مشهد کل زندگی خود را برای تئاتر گذاشته‌اند. در این سال‌ها اتفاقات خوبی برای تماشاگران و مخاطبان تئاتر افتاده است اما هنرمندان به لحاظ معیشتی در وضعیت سختی به‌سرمی‌برند. یک نمایشنامه‌نویس، یک کارگردان و حتی دیگر عوامل برای اجرای یک نمایش ممکن است نیمی از سال را وقت بگذارند اما در نهایت چیزی که عایدشان می‌شود کفاف هزینه زندگی روزمره را نمی‌دهد؛ با این پول‌ها نه می‌توان پس‌اندازی داشت و نه سرمایه‌گذاری برای یک کار هنری دیگر و همین امر باعث شده که بسیاری از هنرمندان کاری انجام ندهند.» او که در جشنواره سی‌وششم تئاتر فجر برای نمایش «حذفیات» تندیس بهترین نمایشنامه بخش بین‌الملل را دریافت کرده به نقد برخی از دوستانش اشاره می‌کند و یادآور می‌شود: «برخی از دوستانم بر حراج تندیس نقد داشتند اما به‌نظرم این کار بدی نیست. این نوع حراج در دیگر عرصه‌ها هم دیده می‌شود. حال توسط افراد شناخته شده یا افراد دیگر.» ضیاچمنی ادامه می‌دهد: «واقعا قصد این کار را دارم و این اقدام را برای جلب توجه انجام نمی‌دهم. قیمت مشخصی هم برای این تندیس درنظر نگرفته‌ام و امیدوارم ارگان و یا نهادی علاقه‌مند به خریداری آن و قرار دادن این تندیس در آرشیوش باشد.» او با بیان این مطلب که این تندیس بسیار باارزش است و تا به حال چنین جایزه‌ای مخصوصا در بخش نمایشنامه‌نویسی در خراسان نبوده، می‌افزاید: «اما مجبور به حراج این جایزه هستم. متأسفانه این اتفاق برای بسیاری از هنرمندان شهرستانی رخ می‌دهد و این افراد درصورتی پیشرفت می‌کنند که به پایتخت بیایند. به‌نظر می‌رسد همه امکانات تئاتر هم در پایتخت قرار دارد و نمی‌خواهم به‌عنوان یک فردی که در این حوزه کار می‌کند در 40سالگی ناامید شوم و تلاشم بر مهاجرت و رهن یک خانه کوچک است تا بتوانم بیشتر یاد بگیرم و با افراد حرفه‌ای‌تر کار کنم.»
این هنرمند به شرایط موجود در مشهد برای انجام فعالیت هنری هم اشاره کرده و عنوان می‌کند: «متأسفانه عده‌ای که ربطی به هنر ندارند به تئاتر و موسیقی ورود می‌کنند و مسئولان نیز به سبب محافظه‌کاری نمی‌توانند کاری انجام دهند. کار کردن در این شرایط بسیار سخت است».