استراماچونی دوم!

استقلالی‌ها فقط چند روز بعد از پرداخت بدهی استراماچونی و پشت سر گذاشتن این فشار بزرگ، حالا قرار است با پرونده دیگری درگیر شوند؛ پرونده بازیکنی که همین چند‌ماه قبل ناگهان اردوی تیم استقلال را ترک کرد، به کشورش برگشت، با یک تیم دیگر قرارداد بست و حالا هم از آبی‌ها شاکی شده و براساس اخباری که به گوش می‌رسد، برنده قطعی این پرونده نیز خواهد بود. چرا ماجرای آمانوف می‌تواند دردسر بزرگی برای استقلال باشد؟ چرا مدیران باشگاه به همین سادگی اجازه دادند این بازیکن از تیم برود و به تهدید تازه‌ای برای این مجموعه تبدیل شود؟ آیا یک شکست بین‌المللی دیگر در پرونده‌های فیفا در انتظار فوتبال ایران خواهد بود؟

  نرفت، نرفت و سرانجام رفت!
آمانوف ازبکستانی، داستان عجیبی در باشگاه استقلال داشت. او با تصمیم فرهاد مجیدی به آبی‌ها ملحق شد و در نیم‌فصل دوم فصل گذشته، نمایش‌های خوبی در این تیم ارائه کرد. ساپینتو اما هرگز به این بازیکن علاقه‌ای نداشت. چرا‌که معتقد بود آمانوف به تاکتیک تیمی وفادار نیست و برای خودش فوتبال بازی می‌کند؛ موضوعی که سرمربی پرتغالی اصلا با آن کنار نمی‌آمد. به هر حال، آمانوف در نیم‌فصل اول لیگ فقط چند دقیقه به زمین مسابقه رفت. در پنجره نقل‌و‌انتقالات، آبی‌ها امیدوار به فسخ قرارداد با این بازیکن بودند اما او تا آخرین روز باز بودن پنجره در تیم ماند و جایی نرفت. همین که پنجره بسته شد اما ناگهان این بازیکن به کشورش برگشت! ظاهرا او این نقشه را از قبل برای استقلال چیده بود. جالب اینکه آمانوف به محض برگشتن به ازبکستان، با نسف قارشی هم قرارداد امضا کرد. این نقطه اما نقطه پایان ماجرای او و استقلال نبود.

  نوتیس کشنده
قاعدتا این بازیکن نباید به همین سادگی از تیم جدا می‌شد. در روزهای اول جدایی او نیز مدیران استقلال تأکید داشتند که از آمانوف شکایت می‌کنند اما این هافبک ازبک بود که از استقلال شکایت کرد. چرا او توانست برگ برنده را در این پرونده داشته باشد؟ دلیلش پرداخت‌نشدن مطالبات از سوی استقلال بود. باشگاه در زمان حضور آمانوف در این تیم آخرین نوتیس او را هم بی‌جواب گذاشت. در نتیجه طبیعی به‌نظر می‌رسد که فیفا به نفع او رأی بدهد و استقلال را محکوم به پرداخت مطالبات این بازیکن کند. البته با توجه به امضای قرارداد این بازیکن با نسف‌قارشی، باشگاه تا همان نیم‌فصل به آمانوف تعهد دارد اما احتمالا این رقم نیز رقم سنگینی خواهد بود.