این کجا و آن کجا؟

بهروز رسایلی

شروع سال1402 با پیروزی هر 3مدعی کسب عنوان قهرمانی در لیگ برتر همراه بود. سپاهان با یک گل جنجالی موفق به شکست نفت آبادان شد تا با 52امتیاز همچنان در صدر جدول بماند. سرخابی‌های پایتخت هم با پیروزی بر رقبا، ضمن حفظ فاصله به تعقیب این تیم ادامه دادند؛ استقلال با 2گل ذوب‌آهن را برد و 49امتیازی شد، پرسپولیس هم به لطف یک پنالتی بحث‌برانگیز از سد مس رفسنجان گذشت و به امتیاز 48 رسید. حالا هر دو قطب سنتی فوتبال ایران امیدوارند در هفته‌های آینده فاصله خود را با سپاهان کم کنند و در مسیر فتح جام قرار بگیرند، هرچند به دلایلی بین پیروزی اخیر سرخابی‌ها تفاوت‌های زیادی وجود داشت. در حقیقت اینطور به‌نظر می‌رسد که ریکاردو ساپینتو، دوران خوش‌تری را نسبت به یحیی گل‌محمدی پشت‌سر می‌گذارد.

  فوتبال بهتر
استقلال در تهران طوری ذوب‌آهن را برد که جای هیچ حرف و حدیثی باقی نماند. آنها 2گل زدند و چند گل دیگر هم نزدند. کار به جایی رسید که کادرفنی حریف هم از نمایش برتر استقلال ابراز رضایت کرد؛ مهدی تارتار گفت میزبان شایسته برتری بوده و محمد نوری دستیار او هم اعتراف کرد زور تیمش به استقلال نمی‌رسیده است. شرایط پرسپولیس اما فرق داشت. این تیم از فرصت 70دقیقه 10نفره بودن مس رفسنجان استفاده چندانی نبرد و حتی چیزی نمانده بود در دقایق پایانی گل مساوی را دریافت کند. اگرچه پرسپولیس توانست نخستین شکست خانگی مس رفسنجان را به این تیم تحمیل کند، اما فوتبال شاگردان یحیی همچون چند هفته گذشته (منهای مسابقه حذفی با سپاهان) رضایت هواداران را تامین نکرد. حالا خیلی از پرسپولیسی‌ها هم معترفند استقلال فوتبال بهتری بازی می‌کند.

  مسئله داوری
در هر دو مسابقه تهران و رفسنجان به سود سرخابی‌ها اعلام پنالتی شد، اما داستان این دو سوت کاملا فرق داشت. در تهران خطای پنالتی روی محمد محبی صد درصد آشکار بود و تمامی کارشناسان داوری آن را تأیید کردند، اما در رفسنجان رامتین سلیمان‌زاده پشت محوطه جریمه روی مهدی عبدی خطا کرد. امیر عرب براقی ابتدا به درستی خطای پشت 18 گرفت، اما مشورت اشتباه کمک‌داور منجر به تغییر این تصمیم و اعلام خطای پنالتی، ضمن حفظ کارت قرمز سلیمان‌زاده شد. در حقیقت پرسپولیس بازی‌اش را با یک پنالتی نادرست و بادآورده برد و طبیعی است که چنین نتیجه‌ای آنطور که باید و شاید به دل هواداران ننشیند.

  تفاوت دورنما
فقط هم بحث امروز نیست؛ یک تفاوت مهم دیگر بین شرایط ریکاردو ساپینتو و یحیی گل‌محمدی به تفاوت دورنمایی مربوط می‌شود که هواداران 2 تیم می‌بینند. در پرسپولیس انگار یحیی به آخر خط رسیده، هر فصل میانگین امتیازاتش کمتر می‌شود و با وجود در اختیار داشتن انبوهی از ستاره‌ها، شاهد ثبات فنی لازم در این تیم نیستیم؛ پس شاید فصل بعد هم اوضاع از امسال بدتر باشد. در استقلال اما ساپینتو در نیم‌فصل دوم تیمش را متحول کرده است. او ترکیب اصلی‌اش را شناخته، کیفیت برخی بازیکنان را احیا کرده و طوری فوتبال بازی می‌کند که همه به آینده تیم امیدوار هستند. امروز خیلی‌ها حسرت حذف این استقلال باکیفیت از آسیا را می‌خورند و عقیده دارند جای تیم ساپینتو در لیگ قهرمانان خالی است. پرسپولیس اما چنین کیفیتی نشان نداده و این یک نمره منفی برای یحیی گل‌محمدی به شمار می‌آید.